У вольны час

БІБЛІЯТЭКАР ... І НЕ ТОЛЬКІ

 

"Утульная хатка" - інтэрнэт-версія дадатка “Настаўніцкай газеты”

Мойва запечаная

11.12.2021
Сёння мала каго здзівіш надрукаваным рэцэптам. Усе спасылаюцца на тое, што любыя парады можна знайсці ў інтэрнэце, націснуўшы літаральна адну-дзве кнопкі. Аднак самы правераны рэцэпт той, які, як кажуць, зняты з рук. Ды і педагагічным работнікам час ад часу хочацца адысці ад методык-практык і падзяліцца сваімі пазашкольнымі захапленнямі. Самыя актыўныя з’яўляюцца не толькі нашымі чытачамі, але і аўтарамі. Усіх астатніх запрашаем знаёміцца з рэцэптамі чытачоў, а калі ўзнікне жаданне — пісаць нам і дзяліцца сваімі кулінарнымі, і не толькі, сакрэтамі.
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/mojva-zapechanaya/

Гэта нескладаная ў гатаванні, але вельмі смачная страва. Са снежня да самай вясны мы з задавальненнем ядзім мойву (гэта яе пара — рыбка салодкая, тлустая).

Мойва — вельмі карысная рыба. Мала таго, што яна дыетычная, дык яшчэ змяшчае ў сабе вітаміны, амінакіслоты, насычаныя тлустыя кіслоты Амега-3 і Амега-6, бром, ёд, хром, калій, селен і фосфар. Фосфар, дарэчы, стымулюе мазгавую дзейнасць. Насычаныя тлустыя кіслоты падтрымліваюць работу сэрца, печані, нырак, селязёнкі. Што ж, спачатку выберам рыбу.

Правілы выбару якаснай мойвы

* У свежай мойвы зрэнкі чорныя і выразна бачныя, нават калі яна замарожаная. Калі пад лёдам вачэй не відаць, то, магчыма, рыба нясвежая.

* Свежая мойва мае серабрыста-шэрую афарбоўку, без цёмных плям, брушка заўсёды святлейшае, чым спінная частка.

* Калі гэта ахалоджаная, а не замарожаная мойва, варта звяр­нуць увагу на хвост. Ён не павінен адсутні­чаць ці быць закарэлым.

* Калі ў замарожаным брыкеце ёсць пашкоджаная рыба ці яе рэшткі, гэта можа азначаць, што тэхналогія захоўвання была парушана, рыбу размарожвалі некалькі разоў.

Вы да гэтага часу смажыце мойву на патэльнi?

Такі спосаб гатавання даўно ўстарэў.  Цяпер мойву запякаюць у духоўцы. Запечаная рыба нашмат больш карысная і зусім не саступае смажанай у смакавых якасцях. А гатаваць яе адно задавальненне! Ніякіх пырскаў і паху смажанага алею па кватэры.

Запечаная мойва ўяўляе сабой апетытную, хуткую і хрусткую закуску. Такіх рыбак можна з’есці незлічонае мноства, бо гэты працэс вельмі зацягвае.

Па добрай традыцыі некалькі хітрыкаў ад Анатольеўны:

* Муку трэба насыпаць у пакет, затым пакласці туды рыбу, добра патрэсці — і вось рыбка ў паніроўцы! Ні бруднага посуду, ні брудных рук!

* Мойву на паперу трэба выклад­ваць, як шпроты — “галава-хвост”.

* Важна, каб пергамент быў белага колеру — да карычневага рыбка прыстане.

* Мойву не варта доўга трымаць у духоўцы,  ёсць верагоднасць, што рыба атрымаецца сухой.

* Непрыемны пах пры гатаванні можа сведчыць пра тое, што мойва была некалькі разоў размарожана і замарожана. Свежая мойва добрай якасці ніякага непрыемнага паху не стварае.

Для гатавання мойвы, запечанай у духоўцы, спатрэбіцца:

* мойва — 1 кг; мука — 3 ст. л.; алей — 5 ст. л.; соль, перац — на смак; пергаментная папера белага колеру.

Мойву загадзя размарожваю і прамываю пад вадой. Салю, дабаўляю чорны перац, укачваю ў муку. Выкладваю мойву шчыльна на паперу, змазаную алеем. У духоўку, нагрэтую да 180°С, стаўлю бляху з падрыхтаванай мойвай. Запякаю 20 мінут, затым дастаю і змазваю рыбу алеем. Зноў стаўлю запякаць хвілін на 10, пасля чаго рыба гатовая да ўжывання.

Калі няма часу і сіл гатаваць асобна бульбу, рэжу яе тонкімі кружкамі і кладу першым пластом на бляху. Другім пластом — цыбулю кольцамі, а ўжо зверху — мойву. Апырскваю алеем і запякаю пры 150—180°С да гатоўнасці бульбы. Зразумела, кожны пласт пярчу і салю на смак. Мойва пры запяканні вы­дзяляе тлушч і сок, якія марынуюць цыбулю і бульбу. Пры падачы зверху можна апырскаць страву сокам лайма (ён не такі кіслы, як сок лімона).

Карысна ведаць

* Размарожваць мойву лепш у халадзільніку. Магчыма, гэта не самы хуткі спосаб, але ён дазволіць рыбе не страціць форму і захаваць карысныя ўласцівасці.

* Калі брушка рыбы злёгку павялічана, гэта прымета наяўнасці ікры. Распа­знаць такую мойву даволі лёгка па адсутнасці ніжняга плаўніка, які размяшчаецца каля хваста.

* Тым, хто не любіць горычы, варта пачысціць мойву ад вантробаў: менавіта яны ствараюць гэтае непрыемнае адчуванне.

Гатуйце і эксперыментуйце! Смачна есці!

Наталля ЮШКЕВІЧ,
бібліятэкар Пятрэвіцкага дзіцячага сада —сярэдняй школы Навагрудскага раёна.
Фота аўтара.

свернуть

Торт з кабачковых блінцоў “Закаханы ў шпроцінку!”

03.08.2021
Вельмі смачны, далікатны і не складаны ў гатаванні закусачны торт з кабачкоў, з мінімальным наборам прадуктаў. Торт з кабачковых блінцоў можна гатаваць і проста да вячэры, і да ўрачыстага застолля. Няхай гэты торцік не салодкі, але атрымліваецца ён такім незвычайным, апетытным і яркім, што вашы дамачадцы і госці будуць у захапленні. І, магчыма, не адразу павераць, што гэтую эфектную закуску можна згатаваць з кабачкоў. А калі павераць, то будуць прасіць рэцэпт.
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/tort-z-kabachkovyh-blintsou-zakahany-u-shprotsinku/

Інгрэдыенты для блінцоў:

невялікія кабачкі — 5 шт.; цыбуліна — 1 шт.; яйкі буйныя — 3 шт.; мука — 8 ст. лыжак (поўных, з верхам); алей — 1 ст. лыжка ў цеста, плюс для абсмажвання; соль — на смак; перац молаты чорны — дробка.

Кабачкі прамываем, націраем на буйной тарцы. Маладыя кабачкі абі­раць не трэба, а ў старых лепш выдаліць скурку і насенне.

Адціскаць не трэба, пакуль не пасолім, шмат соку не будзе. Дадаём яйкі і муку, размешваем, солім перад самай выкладкай на патэльню.

Гатовае цеста не павінна атрымацца вадзяністым.

Будзьце гатовы да таго, што мукі можа спатрэбіцца больш ці менш, чым паказана ў рэцэпце. Арыентуйцеся не на колькасць мукі, а на пажаданую кансістэнцыю цеста.

Для смажання блінцоў бяром па­тэльню сярэдняга дыяметра (каб атрымаўся прыгожы торт), наліваем алей і няхай добра праграваецца.

Праверыць, ці дастаткова добра алей разагрэўся на патэльні, можна простым спосабам. Апусціце ў яго драўляную лапатку. Калі вакол яе сабраліся бурбалкі, значыць можна прыступаць да працэсу смажання.

Толькі потым выкладваем цеста ў выглядзе бліна, але не вельмі тонка. Гатуем на сярэднім агні, акуратна лапаткай пераварочваем, абсмажваем па некалькі хвілін з кожнага боку да залацістай скарыначкі. Блінцы будуць лёгка пераварочвацца, калі цеста атрымалася даволі густым. Гатовыя блінцы раскладваем на дошцы, няхай астываюць.

Для праслойкі блінцоў:

зеляніна кропу, часнок, маянэз; памідор — 1 шт.; шпроты — 1 бляшанка.

Змешваем маянэз і здробненыя зубчыкі часнаку, перчым. Памідор наразаем кружкамі.

Застаецца толькі сабраць кабачковы торт. Прамазваем блінцы часночным крэмам, адны пласты пракладваем шпротамі, іншыя лустачкамі памідораў.

Робім з раніцы, каб настаяўся ў халадзільніку. Атрымліваецца незвычайна, сытна, вельмі сакавіта.

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Хатняя каўбаса

18.02.2021
Мяса, соль, перац і часнок — усё, што неабходна для гатавання вельмі смачнай хатняй каўбаскі ў натуральнай абалонцы.
развернуть

Вясковая каўбаска па-пятрэвіцку “У двух кроках ад шчасця!”:

для правільнай свіной каўбасы тлустая свініна не падыходзіць, бярэцца посная свініна і сала.

Мяса (посная свініна і сала) — 5—7 кг; кішкі (свіныя) — 2—3 шт;

спецыі (соль, чорны перац, папрыка, каляндра, чырвоны перац горкі);

часнок. (Норму можаце паменшыць удвая, а астатняе — па рэцэпце.)

Мяса з салам рэжу на кавалачкі — прыкладна 1—2 см. Вельмі дробна крышу часнок. У нарэзанае мяса дадаю пару сталовых лыжак салодкай чырвонай папрыкі (так-так — салодкай!), палову чайнай лыжкі чырвонага горкага перцу, молатыя зярняткі каляндры, дробна нарэзаны часнок і на смак соль, чорны перац. І, прабачце, 150 г гарэлкі. Усё добра змешваю, накрываю ручніком і адпраўляю на балкон ці ў халадзільнік, каб усе інгрэдыенты нашай каўбаскі пасябравалі адно з адным. Наладжваюць адносіны паміж сабой яны каля 2 сутак. Перыядычна перамешваю.

На трэція суткі дастаю мясарубку і начыняю кішкі. Пасля каўбасу кладу ў халадзільнік на некалькі гадзін пад невялікі гнёт для ферментацыі, ушчыльнення — на сушку.

Зараз нескладана знайсці натуральную абалонку (кішку) для хатняй каўбасы: яна прадаецца ў мясных аддзелах. Кішкі прадаюцца вычышчаныя і захоўваюцца ў вялікай колькасці солі, але ўсё ж перад пачаткам гатавання хатняй каўбасы адрэжце невялікі кавалачак абалонкі і зварыце яго (мінут 10), затым астудзіце і пакаштуйце. Кішкі павінны быць без смаку і паху, калі нешта не так, выкіньце іх і згатуйце з мяса што-небудзь іншае.

Калі з кішкамі ўсё ў парадку, тады іх трэба добра прамыць пад праточнай халоднай вадой зверху і ўнутры, заліць халоднай вадой і пакі­нуць мінут на 30. Кішкі лепш адразу нарэзаць кавалкамі патрэбнай даўжыні.

Яшчэ адзін варыянт хатняй каўбаскі — “Проста, смачна і вельмі нядорага”

Курынае філе — 1,5 кг; свіное сала — 200—300 г; вяршкі 33% — 200—250 мл; часнок; лаўровы ліст — 2—3 шт.; чорны молаты перац; соль; кішкі свіныя — 2,5 м.

Курынае мяса наразаю дробнымі кубікамі (можна, вядома, і перакруціць, але каўбаса атрымаецца, на мой погляд, менш смачнай). Дадаю дробна пасечаны часнок, молаты перац, соль.

Дзеля сакавітасці дадаю нарэзанае дробным або сярэднім кубікам свіное сала. Усё добра змешваю і ўліваю вяршкі. Усё яшчэ раз добра перамешваю, накрываю ручніком і пакідаю ў халадзільніку на 2—3 гадзіны настаяцца. Яшчэ раз ацаню гушчыню мясной масы і пры неабходнасці (калі густаватая) дадаю яшчэ трохі тлустых вяршкоў, малака, булёну або вады да вязкай кансістэнцыі. Падрыхтаванай масай начыняю свіныя кішкі.

Вельмі важна, каб кішкі былі запоўнены раўнамерна і без пустот.

Адварваю мінут 15—20 у падсоленай ва­дзе, пасля абавязкова кладу пад гнёт да поўнага астывання і праколваю з краёў дзірачкі, каб выпусціць атрыманы булён. Адвараную каўбасу абсушваю, а затым абсмажваю да румянай скарынкі і поўнай гатоўнасці.

Наступны рэцэпт мне падабаецца тым, што ён даступны і атрымліваецца вельмі смачна, а галоўнае, што гэта натуральна.

Інгрэдыенты:

сцягно курынае (без костак) — 1 кг; часнок — 7—8 зубкоў; перац чорны (молаты) — 0,5 ч. л.; прыправа для курыцы (соль, папрыка, цукар, насенне гарчыцы, куркума) — 0,5 ч. л.; арэхі грэцкія — 100 г; маянэз — 2 ст. л.; жэлацін — 15 г (звычайны жэлацін можна замяніць на жэлацін для мяса, з прыправамі).

Курынае мяса мыю, абсушваю, рэжу разам са скуркай на кубікі памерам 1,5—2 см. Дадаю ў фарш часнок, перац, прыправу для курыцы, арэхі (здрабняю рукамі на невялікія кавалачкі). Усё змешваю. Дадаю 2 ст. л. маянэзу і старанна замешваю фарш.

Пасля гэтага ў фарш усыпаю 15 г жэлаціну і яшчэ раз размешваю.

Пачынаю рабіць каўбаскі. З гэтай колькасці фаршу атрымліваецца 4 невялікія каўбаскі.

Выкладваю 1/4 фаршу на харчовую плёнку, згортваю ў каўбаску, пасля гэтага зверху заварочваю ў фольгу “цукеркай”. Наліваю на бляху крыху вады, выкладваю каўбаскі — і ў духоўку на 1 гадзіну пры тэмпературы 180° С. Калі каўбаска астыне, адпраўляю яе ў халадзільнік да раніцы.

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Смачны нескладаны салат — выдатны спосаб перакусіць

12.01.2021
І смак, і знешні выгляд салата залежаць не толькі ад якасці выкарыстаных прадуктаў, але і ад таго, як яны былі падрыхтаваны і згатаваны. Існуюць нескладаныя, але важныя агульныя правілы гатавання салатаў, каб максімальна выкарыстаць смакавыя магчымасці ўсіх інгрэдыентаў, а таксама захаваць карысныя ўласцівасці прадуктаў.
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/smachny-neskladany-salat-vydatny-sposab-perakusits/

Падрыхтоўка прадуктаў:

  • усе салаты са свежай агародніны трэба гатаваць непасрэдна перад падачай на стол;
  • варыць агародніну для салата неабходна ў невялікай колькасці вады. Такім чынам захаваюцца больш карысных рэчываў і смак;
  • перад гатаваннем рэкамендуецца астудзіць усе прадук­ты;
  • бульбу, моркву і буракі для салата трэба варыць толькі ў лупінах і захоўваць неабабранымі. Чысціць і рэзаць звараную агародніну неабходна непасрэдна перад гатаваннем салата;
  • катэгарычна нельга змешваць цёплыя і халодныя інгрэдыенты.

Запраўка:

  • салаты запраўляюць смятанай, маянэзам або алеем, у які можна дабавіць воцат, перац, соль і цукар. Можна зрабіць дамашні маянэз ці замяніць яго ёгуртам, смятанай, аліўкавым або кунжутным алеем. А калі сюды дабавіць яшчэ гарчыцу, сок лімона або часнок, то смакавыя спалучэнні зайграюць незвычайнымі фарбамі. Дарэчы, нават мяса, птушка і рыба з такой запраўкай “гучаць” нашмат цікавей!
  • у запраўку можна дабавіць аджыку, гарчыцу, таматны соус;
  • запраўляць салат трэба непасрэдна перад падачай на стол. Выключэнне склада­юць слаёныя салаты, якім па рэцэпце трэба “настаяцца”;
  • паколькі дрэнная запраўка можа сапсаваць нават самы выдатны салат, асаблівую ўвагу ўдзяляйце якасці маянэзу і смятаны;
  • падаваць салаты можна не толькі ў салатніках. Іх можна парцыённа сервіраваць у тарталетках, на лістах зялёнай салаты, кавалках хлеба, лустачках вяндліны або каўбасы, а таксама ў выглядзе начынкі ў свежай, смажанай або тушанай агародніне.

Хітрыкі ад Анатольеўны:

  • выкарыстоўвайце кансервы. Не прыйдзецца думаць, як згатаваць тунца, сёмгу або кальмараў — яны адразу могуць адпраўляцца ў талерку;
  • для бабовых гэта таксама вельмі актуальна. Прафесіяналы запэўніваюць, што гэта самы просты спосаб за пару хвілін зрабіць смачны салат;
  • дабаўляйце вэнджанае мяса, каўбасы, сасіскі — іх не трэба гатаваць;
  • старайцеся падбі­раць кампаненты так, каб яны не патрабавалі тэрмаапрацоўкі, а страве не трэба было настойвацца;
  • не забывайце пра акцэнты! Абсмажаныя арэшкі, сухарыкі, несалодкія ягады — прадукты, якія пойдуць на карысць нават самай простай кампазіцыі.

Cалат з тунцом

Агурок, памідор і два вараныя яйкі наразаю кубікамі. Салатнае лісце прамываю і абсушваю. Адкрываю бляшанку тунца і размінаю яе змесціва відэльцам. Для заліўкі змешваю дзве лыжкі аліўкавага алею, чайную лыжку дыжонскай гарчыцы, соль і лімонны сок на смак.

Дадзены салат варта гата­ваць і падаваць на стол парцыённа. Таму на кожнай талерцы раскладваю салатнае лісце, на яго выкладваю агуркі, а вакол кольцамі памідоры. Паліваю агародніну заліўкай. Пасыпаю агуркі здробленым тунцом і яйкамі і затым падаю страву на стол.

Салат з каўбасой

Ачышчаю, наразаю паўкольцамі і абсмажваю на патэльні адну белую цыбуліну. Узбіваю відэльцам чатыры курыныя яйкі, затым уліваю іх у патэльню да цыбулі. Абсмажваю атрыманы блін з двух бакоў. Калі ён астыне, наразаю яго тонкімі палоскамі. 250 г вяндліны або варанай каўбасы рэжу доўгімі брусочкамі. Кансерваваныя шампіньёны (адну бляшанку) рэжу саломкай. У вялікай салатніцы злучаю падрыхтаваныя інгрэдыенты, запраўляю іх соллю, здробленым часнаком, сечанай зелянінай і маянэзам. Салат змешваю і адпраўляю ў халадзільнік на паўгадзіны, каб усе інгрэдыенты “пасябравалі” паміж сабой.

Незвычайна лёгкі, хуткі і вельмі смачны рэцэпт слаёнага салата з сёмгі з грэйпфрутам.

Нам спатрэбіцца: слабасалёная сёмга — 150 г; грэйпфрут — 1 шт.; яйкі — 3 шт.; сыр цвёрды — 100 г; аліўкавы алей — 40 мл.

Як чысціцца грэйпфрут? Нажом акуратна здымаю скуру разам з усёй белай плёнкай, таксама выдаляю мембранныя перагародкі, бо яны даюць непрыемную горыч.

Сок зліваю ў асобны посуд і буду выкарыстоўваць яго для запраўкі. Наразаю мякаць невялікімі кавалачкамі. Сёмгу рэжу сярэднімі кубікамі.

Адвараныя ўкрутую яйкі націраю на дробнай тарцы. Цвёрды сыр — на буйной тарцы.

Для салатнай запраўкі змеш­ваю сок грэйпфрута і аліўкавы алей.

Выкладваю салат слаямі: першы слой — грэйпфрут, другі — сыр, потым сёмга і зверху яйкі. Паліваю запраўкай. Для ўпрыгожвання можна выкарыстоўваць любую зеляніну.

З павагай і любоўю, Анатоль­еўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Крывяная каўбаса — класіка вясковага меню

03.12.2020
Крывяная каўбаса — гэта вельмі старажытная і папулярная страва. Гатуецца яна вельмі проста, і прадукты ўсе простыя, галоўнае — знайсці свежую кроў.
развернуть

сhttps://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/kryvyanaya-kaubasa-klasika-vyaskovaga-menyu/

Робяць крывяную каўбасу з розным кашамі: грэчкай, рысам, ячнымі крупамі і нават з просам. Выконваючы правераныя рэкамендацыі, вы зможаце самастойна згатаваць крывяную каўбасу і падаць яе блізкім на стол. Смачная крывянка выдатна спалучаецца з любым гарнірам, агароднінай і не менш цікава глядзіцца ў якасці гарачай або халоднай закускі.

Ёсць мноства спосабаў, як зрабіць крывяную каўбасу дома самастойна. Я хачу падзяліцца рэцэптам вельмі смачнай крывянкі з грэчкай.

У склад каўбасы ўваходзяць:

  • кроў (звычайна бяру свіную) — 1 л;
  • свініна — 1 кг;
  • грэчка — ад 200 г да 1 кг (на ваш смак);
  • цыбуля — 200 г;
  • соль — 80 г;
  • перац молаты чорны — 1/2 ч. л.

Тоўсты кавалак свініны адвольна наразаю і злёгку падсмажваю. Адварваю грэчку, каб атрымалася рассыпістая каша. Цыбулю наразаю і злёгку падсмажваю (можна ў тлушчы пасля смажання свініны). Складаю ў прыдатную для мяшання тару ўсе кампаненты нашай смакаты: кроў, смажаную цыбулю, свініну, кашу, перац і соль. Змешваю ўсе інгрэдыенты. Для таго каб сфармаваць крывяную каўбасу, лепш узяць свіныя шырокія кішкі, папярэдне старанна пачышчаныя і прамытыя. Напаўняю кішкі фаршам і завязваю іх канцы моцнай ніткай. Цяпер трэба правесці цеплавую апрацоўку нашай крывянкі і давесці яе да канчатковай гатоўнасці. Ніколі не адварваю крывянку — гатую толькі ў духоўцы на 180°С, мінут 30, кантралюю запалкай. Крывяная каўбаса, згатаваная па такім рэцэпце, атрымліваецца ў меру тлустай, сакавітай і вельмі смачнай. Яе можна падаваць як самастойную страву проста з хлебам.

Смачны дамашні крывяны пірог я запякаю ў духоўцы. Смак гатовага вырабу вельмі моцна нагадвае крывяную каўбасу, але гатаваць яго лягчэй хоць бы па той прычыне, што не патрабуецца напаўняць кішкі.

Вару любую кашу: ячную, рысавую. На кілаграм гатовай кашы бяру такую ж колькасць смажанага свінога мяса, парэзанага на даволі дробныя кавалачкі. Яшчэ спатрэбіцца 400 г цыбулі, дробна нашаткаванай і абсмажанай да залацістага колеру. Як бачыце, склад крывянога пірага вельмі падобны на склад крывяной каўбасы.

Гэтую напаўвадкую цёмную масу выліваю ў сіліконавую форму і змяшчаю ў нагрэтую да 200°С духоўку. Выпякаю да гатоўнасці. Правяраю, праткнуўшы выпечку доўгай драўлянай палачкай: калі на ёй няма слядоў свежай крыві, то пірог гатовы.

Форму з гатовым вырабам дастаю з духоўкі і пасля астывання перакладваю прадукт у халадзільнік. Падаю халодным, нарэзаўшы на акуратныя лустачкі. Пры жаданні лустачкі можна засмажыць або разагрэць на алеі. Так, каб яны аж пахруствалі! А пах! Так атрымліваецца гарачая страва.

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Кіслая асалода

17.10.2020
Так-так, гаспадынькі, час запасацца соллю, вострым нажом, спецыямі і, вядома ж, капустай!
развернуть
https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/kislaya-asaloda/
Зялёная жабка Ца-ца сустракала мяне кожную раніцу на капуснай градзе.

Cамая простая нарыхтоўка на зіму — замарынаваць або засаліць (сквасіць) дробна нарэзаную капусту, па­класці яе ў шкляныя стэрылізаваныя слоікі, заліць расолам або марынадам і закатаць. Такая капуста выдатна захаваецца ледзь не да наступнага зімовага сезона. Яе можна трымаць як у халодным склепе, так і ў кватэры.

Нават тыя, хто “не сябруе” з засолкай капусты, рызыкніце! Хоць і ў першы раз у жыцці зробіце капусту па гэтым рэцэпце, яна атрымаецца вельмі смачнай.

Ігрэдыенты для капусты салатнай “Хутка, смачна, танна”:

капустa — 2,5 кг;

морква — 2 шт.;

цыбуля — 1 шт;

часнок (невялікі) — 1 шт;

вада (для марынаду) — 1 л;

алей — 150 мл;

воцат (яблычны) — 100 мл;

соль — 2 ст.л. (з горкай);

цукар — 2/3 шклянкі.

Гатуем!

Капусту нашаткаваць, дадаць шчопаць солі і злёгку “падушыць”, не моцна, не да выдзялення соку, а толькі ледзь-ледзь, каб яна засталася хрумсткай.

Цыбуліну нарэзаць кольцамі, моркву нацерці на буйной тарцы. Дадаць да капусты і змяшаць, перакласці ў вялікую каструлю (я выкарыстоўваю шасцілітровую). Часнок вельмі дробна нарэзаць нажом. Толькі ні ў якім разе не душыць яго праз прэс!

Гатуем марынад: ваду закіпяціць з цукрам і соллю, з­няць з агню, уліць алей і воцат, дадаць часнок. Адразу ж, гарачым, выліць марынад у капусту. Крыху перамяшаць.

Накрываць каструлю талеркай ці накрыўкай меншага дыяметра і паставіць лёгкі гнёт. Моцна прыціскаць не трэба, толькі каб марынад крыху выступіў над накрыўкай.

У такім выглядзе капуста павінна стаяць пры хатняй тэмпературы суткі. Пасля гэтага капусту трэба раскласці па слоіках, заліць туды ж марынад і прыбраць у халадзільнік (атрымаецца каля трох літровых слоікаў). Такая капуста добра захоўваецца ў халадзільніку, але, запэўніваю вас, там яна доўга не застаіцца!

Квашаная капуста “Тое, што трэба”

Нам спатрэбіцца: капуста, каменная соль, кмен, морква, яблыкі, брусніцы.

Капусту нашаткаваць, яблыкі і моркву нарэзаць саломкай. Капусту ўкласці ў ёмістасць, перасыпаючы соллю, кменам, дадаючы моркву, яблыкі і ягады. Кожны слой трэба трамбаваць да выдзялення соку. Паставіць на капусту гнёт. Двойчы на дзень рабіць адтуліны драўляным прутком, каб выходзіў лішні газ. Праз два тыдні закрыць капусным лісцем і паволі пачынаць есці.

r Для квашання выбірайце пазнейшыя гатункі капусты. Качаны павінны быць шчыльнымі і злёгку пахрустваць пры націску.

r Лепш за ўсё квасіць у драўлянай кадцы, але пады­дзе і шырокі шкляны посуд, і эмаліраваная каструля — галоўнае, каб не было сколаў.

r Соль выкарыстоўвайце шэрую, каменную, буйную, неё­даваную.

r Каб капуста хрумсцела, можна дадаць крыху кораня хрэну. Лісце хрэну, якім накрываюць капусту, абараняе яе ад цвілі і хвароб.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Ідэальны чабурэк

05.09.2020
Духмяная залацістая скарыначка, сакавітая начынка, густы булён ўнутры — вось што такое ідэальны чабурэк. Лепш за ўсё чабурэкі гатаваць дома самастойна. Ці складана згатаваць смачныя, румяныя чабурэкі з сакавітай мясной начынкай у абалонцы з хрусткага пузырыстага цеста? Паверце, нічога складанага ў гэтым няма.
развернуть

Класічнага цеста для чабурэкаў не існуе. Так, цеста на ва­дзе хатняй тэмпературы і на кефіры будзе менш пузырыстым, але не менш далікатным і смачным. У працэсе гатавання можа пайсці менш або больш мукі, чым указана ў любым рэцэпце — шмат у чым гэта залежыць ад яе якасці. Арыентуйцеся на само цеста: яно павінна быць эластычным, падатлівым і не ліпкім. Гатовае цеста трэба пакінуць на некаторы час вылежацца: клейкавіна набрыняе — і цеста атрымаецца вельмі мяккім, эластычным, бу­дзе добра раскачвацца.

Начынка для чабурэкаў

Традыцыйнай начынкай для чабурэкаў з’яўляецца мяса. Яно можа быць любым, я звычайна выкарыстоўваю свініну. Тут галоўны сакрэт — цыбулі столькі ж, колькі і мяса. Але ёсць і нестандартныя варыянты начынкі, напрыклад сыр, агародніна і грыбы. Так, для чабу­рэкаў з сырам выдатна падыдзе сулугуні, брынза або адыгейскі. Можна выкарыстоўваць звычайны цвёрды сыр або дабавіць яго да пералічаных гатункаў.

Для чабурэкаў з грыбамі і сырам я бяру 300 г шампіньёнаў (наразаю невялікімі кавалачкамі), 2—3 ст.л. алею, соль, молаты чорны перац, 150 г цвёрдага сыру, некалькі галінак кропу або іншай зеляніны. Парэзаныя шампіньёны абсмажваю на алеі на разагрэтай патэльні, пакуль з іх не выпарыцца вадкасць; запраўляю соллю і перцам. Нацёрты  на буйной тарцы сыр змешваю з астылымі шампіньёнамі.

Гатую і чабурэкі з агароднінай. Для гэтага 700—800 г мякаці гарбуза і 1 цыбуліну наразаю дробнымі кубікамі і абсмажваю на алеі. Спачатку — цыбулю, затым — гарбуз (пакуль ён не стане мяккім). У канцы дабаўляю соль, перац, здроблены часнок (3 зубчыкі) і каляндру. Начынку кладу ў цеста ахалоджанай.

Смачныя чабурэкі і з адной цыбуляй. Наразаю яе тонкімі паўкольцамі, салю, дабаўляю спецыі — начынка гатова. Калі ядуць такія чабурэкі, ніхто не можа зразумець, што ўнутры!

Хрусткія сакавітыя чабу­рэкі з мясам

Нам спатрэбіцца:

Для цеста: 1 кг мукі найвышэйшага гатунку; 1 ст.л. солі; 2 ст.л. цукру; 500 мл цёплай вады; 100г алею; 1 ст.л. гарэлкі. (Гарэлка — інгрэдыент неабавязковы, рэкамендую яго дабаў­ляць, таму што спірт перашкаджае ўбіранню алею ў цеста, якога пры смажанні будзе шмат.)

Для начынкі: свіны фарш — 800 г; цыбуля — 800 г; мясны булён або малако — 200 мл.; соль, перац чорны молаты — на смак.

Для смажання: алей — 400 мл.

Гатаванне

Цёплую ваду змешваю з соллю, цукрам і алеем, дабаўляю ў муку. Цеста трэба мясіць доўга і вельмі старанна. Раю пры гэтым час ад часу апырскваць цеста вадой. Абкручваю плёнкай і кладу ў халадзільнік на 1 гадзіну.

У фарш дабаўляю соль, перац, цыбулю і разводжу мясным булёнам або малаком. Начынка па кансістэнцыі павінна нагадваць вадкую кашу. Цыбулю наразаю і АБАВЯЗКОВА “мну”, чым больш — тым лепш, чабурэк атрымаецца сакавіты. Усё старанна перамешваю.

Дастаю цеста з халадзільніка, рэжу на невялікія кавалкі. Адну частку цеста раскачваю да таўшчыні 1 мм, але не да празрыстасці — у мяне атрымалася аладка дыяметрам 17 см. Каб цеста не прыліпала, змазваю паверхню, на якой гатую, алеем.

Выкладваю на палову аладкі тонкі пласт начынкі. Матуля навучыла мяне змазваць цеста бялком і толькі потым выклад­ваць на яго фарш. У такім выпадку сок з чабурэка не выцякае!

Накрываю начынку другой паловай, імкнучыся не пакідаць унутры паветра, інакш пры смажанні чабурэк можа ўспушыцца. Каб лепш змацаваць цеста, а таксама для прыгажосці, па краях праходжуся вільготным відэльцам, але націскаю акуратна, каб не парваць цеста. Фармую чабурэк і смажу ў фрыцюры або глыбокай па­тэльні. Алею павінна быць шмат, каб чабурэк у ім плаваў, а не ляжаў на дне. Важна: на чабурэках не павінна быць мукі, яна згарае і дае алею цёмны колер і горыч.

Абсмажваю чабурэкі з двух бакоў, гатовыя выкладваю ў ёмістасць на шчыльную сурвэтку пад накрыўку: такім чынам лішні алей убярэцца ў паперу, а чабурэкі застануцца мяккімі.

Есці чабурэк трэба, трымаючы яго вертыкальна, каб не абліцца сокам.

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

P.S. Каб надаць пікантную іскрынку, прапаную згата­ваць да чабурэкаў далікатны часночна-сметанковы соус. Для гэтага спатрэбіцца: смятана —150 г; пятрушка — 20 г; часнок — 1 зубчык; соль, перац чорны молаты — на смак. У залежнасці ад тлустасці смятану разводжу кіпячонай вадой у наступнай прапорцыі: на 100 г смятаны 25 % тлустасці — 2 ст.л. вады. Запраўляю соллю, чорным молатым перцам, дабаўляю здробленыя пятрушку і часнок. Усё змешваю. Соус гатовы!

свернуть

Макарона на патэльні

08.06.2020
Аматарам макаронных вырабаў раю згатаваць гэтыя немудрагелістыя стравы. Але, як і любую іншую ежу, гатаваць іх трэба з душой. І тады прасцецкая макарона цалкам здольна прэтэндаваць на ганаровае званне пасты!
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/makarona-na-patelni/

Што можа быць прасцейшым і смачнейшым, чым макарона са свінінай, морквай, цыбуляй і спаржавай фасоляй?!

Інгрэдыенты: спатрэбяцца любыя макаронныя вырабы — 3 шклянкі; 300 г свініны; спаржа (нарэзаная кавалачкамі) — 300 г; цыбуля — 1 шт.; морква — 1 шт.; алей; чорны молаты перац, соль — на смак.

У першую чаргу адварваю макарону. Лепшы спосаб — выключыць агонь, калі яна бу­дзе яшчэ цвёрдай, і пакінуць “даходзіць” у кіпені. А потым адкінуць на друшляк.

У алеі на ўмераным агні абсмажваю моркву. Пасыпаю яе цукрам і карыцай, і, памешваючы, гатую да таго часу, пакуль яна не пакрыецца карамельнай скарыначкай.

Часнок абіраю, раздушваю кожны зубок плоскім бокам нажа і на працягу 1—2 мінут абсмажваю ў алеі. Як толькі часнок пачне “залацець”, вынімаю яго з патэльні і на час адкладаю ўбок. Дадаю здробненую цыбулю і смажу яе да таго часу, пакуль яна таксама не стане залацістай.

Да агародніны выкладваю свіныя кавалачкі, перамешваю і трымаю на агні мінут 5, даю мясу прапарыцца. Можна абсмажыць да лёгкай скарыначкі.

Вяртаю ў патэльню часнок, выкладваю макарону, спаржавую фасолю, змешваю; гатую яшчэ мінут 5—10 на сярэднім агні без накрыўкі — уся лішняя вільгаць павінна выпарыцца, а макарона напітацца водарамі мяса, агародніны і спецый. Затым агонь выключаю і пакідаю пад накрыўкай на 5 мінут. Падаю гарачай.

Рэкамендую ўсім рэцэпт сытнай стравы!

Інгрэдыенты: фігурная макарона (у тым ліку каляровая) — 300 г; сыр цвёрдых гатункаў — 150 г; сметанковае масла — 30 г; соль і спецыі — на смак.

У разагрэтай патэльні таплю масла. Дадаю макаронныя вырабы і абсмажваю прыкладна 3—5 мінут. Салю, усыпаю спецыі, уліваю халодную ваду (каля 400 мл). Патэльню накрываю, памяншаю нагрэў пліты да мінімальнага ўзроўню.

Гатую да выпарвання лішняй вадкасці і размякчэння макароны. Час гатавання залежыць ад гатунку і віду макаронных вырабаў. Як правіла, працэс займае не больш за 15 мінут. Памешваць пры варцы не трэба. Дадаю нацёрты на буйной тарцы сыр, раўнамерна размеркаваўшы яго па ўсёй паверхні макароны. Перамешваю і выключаю пліту. Падаю адразу гарачай.

Калісьці тушонка была адным з самых папулярных інгрэдыентаў на нашай кухні. Нашы матулі і бабулі, а таксама таты і дзядулі гатавалі з ёю самыя розныя стравы, уключаючы капусту, боршч, кашы, рагу і запяканкі. З часам папулярнасць яе моцна паменшылася, але стравы ад гэтага менш смачнымі не сталі, праўда?

Самая зручная макарона для гэтай стравы — тыпу ражкоў, ракавінак. Тушонку можна браць любую.

Адварваю ў салёнай вадзе макаронныя вырабы да стану al dente, адкідваю на друшляк, даю сцячы вадзе. На невялікай колькасці алею абсмажваю дробна парэзаную цыбулю і нацёрты на дробнай тарцы часнок. Да смажанай агародніны дадаю змесціва бляшанкі і кіпячу ўсё 5 мінут. Пасыпаю молатым перцам, крыху прысаліўшы, улічваючы, што тушонка ўжо ўтрымлівае соль.

У патэльню з тушонкай выкладваю макарону, старанна змешваю і трымаю на агні мінут пяць, каб макарона як след набралася мясным соусам з агароднінай. Вось і ўсё.

Хутчэй збірайцеся за сталом — смачна есці!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Шыкоўны смак і выгляд

07.05.2020
Здзівіце гасцей і родных неверагодна прыгожымі і смачнымі курынымі рулецікамі. Просты рэцэпт з далікатных курыных грудак ператворыць любы абед ці вячэру ў святочную.
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/shykouny-smak-i-vyglyad/

  • Рулецікі можна прыгатаваць не толькі з курынага філе, але і з сакавітых кумпячкоў, папярэдне вызваліўшы іх ад костачак.
  • Курыныя рулецікі можна падаваць як у халодным, так і ў гарачым выглядзе з гарнірам ці салатам.
  • З начынкамі можна эксперыментаваць, надаючы страве новыя цікавыя смакі. Прыгатуйце пачастунак з сырам і  грыбамі; сырам і памідорамі; сырам і часнаком; з вяндлінай або беконам; з амлетам і балгарскім перцам — рулецікі атрымліваюцца асаб­ліва мяккімі, а балгарскі перац надае сакавітасць і яркасць страве.

Смачныя і простыя ў прыгатаванні курыныя рулецікі з сырам

Курыныя рулецікі гатую з філе, унутр якога кладу два віды сыру (плаўлены і цвёрды) і сметанковае масла. Укачваю ў паніровачную сумесь ад “Лідкана” “Хрусткая скарыначка” — рэкамендую, яна сапраўды смачная! Да таго ж свая — беларуская!

Працэс гатавання зусім не складаны, а смак вас парадуе.

Інгрэдыенты: філе курынае — 250—300 г; яйкі — 2 шт.; сумесь паніровачная “Хрусткая скарыначка” — 5 ст.л.; сыр плаўлены — 5 кавалачкаў; сыр цвёрды — 5 кавалачкаў; сметанковае масла —  5 кавалачкаў; кроп — пучок; соль, перац чорны — на смак.

Гатуем. Курынае філе старанна вымываю пад халоднай праточнай вадой, затым выкладваю яго на ручнік і добра прасушваю. Адразу наразаю на доўгія кавалачкі, каб зручна было закручваць рулецікі. Кожны акуратна адбіваю. Толькі сачыце за тым, каб філе не парвалася, інакш курыны рулецік з сырам не атрымаецца, начынка выцеча. Бяру адзін кавалачак філе і на яго зверху кладу кавалачкі цвёрдага і плаўленага сыроў. Сметанковае мас­ла дастаю з халадзільніка і рэжу палоскамі таго ж памеру, што і шырыня кавалачкаў філе. Побач з сырам выкладваю палоску сметанковага масла. Акуратна скручваю рулецік з сырам так, каб закрыць усю начынку. Кожны абмакваю ў яйка, а затым акуратна ўкачваю ў паніровачную сумесь. Абсмажваю на разагрэтай патэльні на любым алеі. Гатовыя курыныя рулецікі падаю з рысавай кашай або бульбяным пюрэ.

І, канечне, не будзе лішняй смятанная падліўка. Проста змяшайце 4 ст. л. смятаны; 2 здробненыя зубчыкі часнаку; 1 ст.л. дробна парэзанага кропу і соль.

Курыныя рулецікі з сырам гатовы.

Курыныя рулецікі ў бульбяным “кажушку” гатую з адбіўных.

  • Любое мяса, каб яно хутчэй смажылася, лепш падрыхтаваць загадзя. Для гэтага курынае філе дастаткова злёгку адбіць малаточкам, заправіць вашымі любімымі травамі, пасаліць і замарына­ваць у алеі. Потым трэба скласці адбіўныя ў міску, накрыць яе і паставіць у халадзільнік на некалькі гадзін.

На гэты раз рэцэпт рулецікаў не зусім звычайны, але вашы госці застануцца заўсёды задаволеныя, а галоўнае — сытыя.

Такія курыныя рулецікі вы можаце па­даць з любым гарнірам ці проста з агароднінай, што больш смачна і карысна, бо яны ўжо ідуць у гатовым “кажушку” з бульбы. Я вас зацікавіла? Тады давайце пачнём прыгатаванне вельмі мяккіх, сакавітых курыных рулецікаў.

Курыныя рулецікі ў бульбяным “кажушку”

Інгрэдыенты: курынае філе (грудкі) — 600—800 г.; сыр цвёрды — 150 г; зеляніна (любая) — для начынкі; часнок — 1—2 зубчыкі; алей — 2—3 ст.л.; бульба — 3—4 шт.; яйкі — 2 шт.; крухмал — 3 ст.л.; соль і перац чорны молаты — на смак; мука — для абсыпання, алей — для смажання рулецікаў.

Гатуем. У глыбокую місу надзіраю сырую бульбу на буйной тарцы, дабаўляю сырое яйка, крухмал, соль і перац, змешваю.

Кожны рулецік укачваю ў муку, у гэты ж час стаўлю на пліту разаграваць патэльню з алеем. Затым кожны рулецік абмакваю ў бульбяную масу, імкнучыся, каб на мясе яе затрымалася як мага больш. І адразу ж адпраўляю абсмажвацца. Дзейнічаю хутка і акуратна!

Калі ў вас трохі “злез” бульбяны “кажушок” пры пераварочванні рулецікаў, нічога страшнага, проста далажыце лыжкай яшчэ трохі надзёртай бульбы на гэты бок і зноў прасмажце. Будзе яшчэ смачней.

Абсмажваю ўсе рулецікі, якія змясціліся на адну патэльню, пад накрыўкай трымаю хвілін 5—7 — давожу іх да поўнай гатоўнасці.

Падаваць такія курыныя рулецікі можна з “карысным” гарнірам — любімай свежай агароднінай.

А на развітанне для вас, даражэнькія, рэцэпт — мара мясаедаў! Рэцэпт-бомба!

Свіныя рулецікі “Закачаешся!”

Вельмі гарманічным атрымліваецца спалучэнне пюрэ, грыбоў і свініны. Рулецікі атрымліваюцца сакавітымі, з яркім насычаным смакам, іх не сорамна паставіць на святочны стол ці проста атрымаць асалоду ад рамантычнай вячэры з каханым. Гатаваць лёгка і проста, а атрымліваецца вельмі сытна і смачна.

Інгрэдыенты: свініна (карэйка) — 500 г; грыбы — 200 г; цыбуля — 1 шт.; салёны агурок — 1 шт., сыр “Паўночны” — 100 г; лыжка смятаны; пюрэ бульбяное — 1шклянка; соль і чорны перац — на смак.

Цыбулю і грыбочкі крышу і абсмажваю ў невялікай колькасці алею да гатоўнасці, салёны агурок і сыр наразаю на брусочкі. Гатую начынку для рулецікаў: бульбяное пюрэ змешваю са смажанымі грыбамі і цыбуляй, смятанай, запраўляю соллю і перцам. Мяса наразаю парцыённымі кавалачкамі, добра адбіваю з двух бакоў, салю, перчу. На кожным раскладваю сталовую лыжку начынкі, брусочак салёнага агурка і сыру, скруч­ваю рулецік, абсмажваю на патэльні. Гатовыя рулецікі ўкладваю ў форму і адпраўляю ў ра­загрэтую да 200°С духоўку. Гатую, пакуль рулецікі не атрымаюць прыгожы залацісты колер. І помніце пра смятанную падліўку!

Каб у працэсе прыгатавання рулецікі са свініны не разваліліся, звязвайце іх трывалымі кулінарнымі ніткамі. Выкладваць у форму або на бляху неабходна швамі ўніз.

Круціце рулецікі замест звычайных адбіўных і цешце сваіх блізкіх смакатой!

З павагай і любоўю — Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Каштоўны селядзец

04.04.2020
Усім вядома, што селядзец — гэта каштоўны прадукт, крыніца бялку, недарагі і смачны морапрадукт, нязменны атрыбут усіх сямейных свят і галоўны кампанент многіх вядомых салатаў. У нашым рацыёне дадзены прадукт часты госць.
развернуть

чсhttps://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/kashtouny-selyadzets/

Селядзец любяць і дарослыя, і дзеці. Але не заўсёды на рынку або ў магазіне можна купіць якасную закуску. І тады паўстае пытанне: як жа засаліць свежамарожаную тушку ў хатніх умовах, каб яна атрымалася бяспечнай і смачнай? Мне больш падабаецца маласалёны селядзец, рэцэптам прыгатавання якога я з вамі і падзялюся.

Інгрэдыенты: размарожаныя селядцы — 3 шт.; соль — 6 ст.л. (з горкай); цукар — 2 ст.л. (з горкай); вада — 2 літры.

Салю селядзец так: у кіпень засыпаю соль і цукар, на павольным агні кіпячу 2—3 мінуты, стаўлю астываць. У гэты час прамываю селя­дзец, выдаляю жабры, патрашу. Рыбу складваю ў трохлітровы слоік, заліваю астылым расолам (яна павінна ў ім плаваць), закрываю слоік, стаўлю ў халадзільнік. Праз 3 дні селядзец гатовы, атрымліваецца вельмі смачным.

Каб селядзец атрымаўся смачным у засолцы, важна выбраць якасны замарожаны прадукт. Глядзіце, каб на ім не было сінякоў, іржавых плям. Пажадана, каб рыба прадавалася суцэльным пластом, а не асобнымі тушкамі. Калі морапрадукты ляжаць “злепленымі” адзін з адным лёдам, значыць іх не размарожваюць у магазіне. Скура павінна быць цэлай, косці не павінны тырчаць. Калі тушка дэфармаваная, ёсць верагоднасць, што гэта не механічныя пашкоджанні, а працэс гніення.

Селядзец замарожаны добрай якасці трэба размарожваць пры хатняй тэмпературы. Захоўваць гатовую салёную закуску можна 7 дзён у халадзільніку. І нават можна пакласці яе ў маразільную камеру, дзе яна будзе захоўвацца 2 тыдні.

Селядзец ядуць як самастойную страву, асабліва смачны ён з варанай бульбай. Селядзец з бульбай — гэта класіка. Вы думаеце над тым, што можна дабавіць да бульбы з селядцом?

Калі ласка, даражэнькія, Анатольеўна за вас усё прыдумала! Абавязкова прыгатуйце!

Салата сытная і смачная

Інгрэдыенты: 200 г філе салёнага селядца;  300 г бульбы;  2 яйкі;  зеляніна на смак; соль; маянэз (ці алей).

Бульбу (неабабраную) адварваю да гатоўнасці, ахалоджваю, чышчу, наразаю кубікамі. Дробна наразаю зеляніну, селядзец, яйкі кубікамі. Змешваю селядзец, бульбу, яйкі, зеляніну. Калі неабходна, трохі салю.

Запраўляю маянэзам або алеем.

А далей можаце праявіць вашу кулінарную фантазію:

  • бульбу і яйкі нацерці на сярэдняй тарцы, бялок аддзяліць ад жаўтка, селядзец і цыбулю дробна пакрышыць. Усё выкладваем пластамі: бульба, цыбуля, селядзец, бялок ад яек. Кожны пласт прамазваем маянэзам, зверху — жаўток і зеляніна (пажадана зялёная цыбуля);
  • дабавіць салёны гурок — атрымаецца смачна і хрумстка;
  • замест яйка дабавіць кіслы яблык — выдатны варыянт;
  • мая матуля рабіла такі ж варыянт, толькі на буйной тарцы церла адвараную бульбу, на сярэдняй — яйкі, клала селядзец і дабаўляла звычайны каўбасны сыр — атрымлівалася смачна, нядорага і сытна.

Яшчэ адна салата з селядца з цалкам новым смакам…

Салата з селядцом і сухарыкамі

Інгрэдыенты: філе 1 буйнога селядца; жменя жытніх сухарыкаў; 2 бульбіны; 2 памідоры; 1 яблык; 1 цыбуліна; маянэз.

Прадукты выкладваю пластамі, наносячы сетку маянэзу паміж імі; сухарыкі;

наразаю кубікамі селядзец; дробна — цыбулю; тру на тарцы яблык, бульбу.

На верхні слой таксама наношу сетку маянэзу і пасыпаю кубікамі памідора.

Другі варыянт

Інгрэдыенты: філе 1 буйнога селядца; 3 яйкі; 1 вараны бурак; 1 цыбуліна; жменя жытніх сухарыкаў; лісце салаты.

Для запраўкі: 3 сталовыя лыжкі алею; 2 ст.л. гарчыцы; 1,5 ст.л. воцату 6% (лімоннага соку); 1 ч.л. цукровай пудры або мёду; соль, молаты чорны перац.

Салату рву рукамі і выкладваю на вялікую талерку: зверху размяркоўваю нарэзаныя адвольнымі лустачкамі буракі; раскладваю долькі яек;

тонкія лустачкі селядца; пасыпаю паўкольцамі цыбулі; раўнамерна паліваю гарчычнай запраўкай.

Пры падачы пасыпаю сухарыкамі (як варыянт, паспрабуйце часночныя).

Такая салата на ўра разлятаецца за святочным сталом.

Салата з селядцом і грыбамі

Інгрэдыенты: 300 г салёнага філе селядца; 200 г марынаваных грыбоў; 4 салёныя агуркі (мне падабаюцца салёныя, паспрабуйце з марынаванымі); 2 курыныя яйкі; 1 невялікая цыбуліна; 3—4 галінкі пятрушкі; соль, перац і маянэз на смак.

Селядзец дзялю нажом на сярэднія кавалкі так, каб зручна было браць рыбу відэльцам. Кансерваваныя грыбы наразаю на невялікія лустачкі.

Потым наразаю салёныя агуркі і адвараныя яйкі, прыкладна як на салату “Аліўе”, або можна крыху буйней, наразаю тонкай саломкай цыбулю.

Складваю ўсе нарэзаныя прадукты ў адну вялікую глыбокую міску, дабаўляю пятрушку, салю і пярчу, заліваю салату маянэзам.

Старанна змешваю ўсе кампаненты перад падачай на стол, выкладваю ў асобную салатніцу і ўпрыгожваю зелянінай.

Вэнджаная рыба нядрэнна спалучаецца з многімі стравамі. Ну, а салата з рыбай у адмысловым спалучэнні прадуктаў будзе ў цэнтры ўвагі вашых гасцей.

Інгрэдыенты: адно філе вэн­джанай скумбрыі; маянэз — пачак; зялёны гарошак — 80 г; 2 яйкі; агурок; яблыкі; зеляніна кропу і  зялёная цыбуля.

Яйкі адварваю, агародніну і садавіну прамываю. Адвараныя яйкі, агурок і яблыкі наразаю кубікамі не вельмі дробна. Філе наразаю кубікамі. У глыбокай пасудзіне ўсе нарэзаныя інгрэдыенты, кансерваваны зялёны гарошак і маянэз старанна змешваю.

Cалата з вэнджанай скумбрыі гатова! Застаецца  вылажыць  яе ў прыгожы посуд для падачы на стол, упрыгожыць цыбуляй і пятрушкай.

Смачна есці!

З павагай і любоўю Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Пышныя і далікатныя аладкі

25.01.2020
Многія любяць аладачкі на кефіры, як у матулі ці ў бабулі, але не ўсе ўмеюць іх гатаваць. Тут важна строга прытрымлівацца чарговасці прадуктаў, тады аладкі на кефіры будуць смачнымі і пышнымі.
развернуть

чhttps://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/pyshnyya-i-dalikatnyya-aladki/

Аладкі на кефіры гатуюцца без дражджэй, але атрымліваюцца не горшымі: пышнымі, далікатнымі, нібы пух.

Я падзялюся з вамі некаторымі хітрыкамі, каб вашы аладачкі атрымаліся ідэальнымі:

* цеста не трэба “забіваць” мукой, дадаём яе да патрэбнай гушчыні, арыентуемся па кансістэнцыі;

* кефір абавязкова бяром хатняй тэмпературы, а калі толькі дасталі яго з хала­дзільніка, то крыху падцяпліце, прыкладна да тэмпературы 37°С, толькі не перагрэйце: ён не павінен быць гарачым або вельмі цёплым;

* соду дадаём у апошнюю чаргу — можна пакінуць цеста на 15 мінут пастаяць, каб яно трохі адпачыла, клейкавіна набракла, а аладачкі атрымаліся яшчэ пышнейшымі;

* таксама галоўны сакрэт — гэта працэс смажання.

Такія аладачкі добрыя на снеданне або ў якасці перакусу. Дзеці любяць іх з гарбатай ці шклянкай малака. Ды і дарослыя не менш любяць іх яшчэ з дзяцінства і ядуць са смятанай, варэннем, джэмам, мёдам, згушчонкай, свежымі ягадамі. Перавага такіх аладак і ў тым, што гатуюцца яны вельмі хутка і проста.

Адны суцэльныя вартасці. Пачынайце гатаваць!

Аладачкі на кефіры “Разлятаюцца імгненна!”

Інгрэдыенты: кефір — 250 мл; яйка — 1 шт.; цукар — 1 ст.л. з горкай; ванільны цукар — 1/3 ч.л. або 0,5 ч.л. ванільнага экстракту; крыху солі; сода — 1/3 ч.л.; мука — 230 г (можна крыху менш ці крыху больш, да патрэбнай гушчыні); алей для смажання.

У міску разбіваю яйка, дадаю цукар, ванільны цукар або ванільны экстракт. Уліваю кефір, усё перамешваю.

Затым у некалькі прыёмаў дадаю прасеяную муку і добра змешваю цеста. У мяне ідзе 230 грамаў мукі, але вам можа спатрэбіцца крыху менш ці крыху больш, бо мука бывае рознай якасці і рознай вільготнасці, таксама колькасць мукі для цеста залежыць ад памеру яйка і тлустасці кефіру. Арыентуюся па кансістэнцыі: цеста павінна атрымацца не вадкім і не густым, павінна “спаўзаць” з лыжкі.

У канцы дадаю ў цеста 1/3 ч.л. соды і старанна перамешваю. Соду гасіць не трэба, гэта зробіць кефір. У гатовых аладачках смаку соды зусім няма. І яшчэ адзін момант: цеста больш не перамешваю, проста набіраю лыжкай з краю міскі, калі пачынаю смажыць аладкі.

У патэльні разаграваю алей, выкладваю лыжкай цеста. Смажу аладкі на сярэднім агні з аднаго боку, затым пераварочваю і смажу да румянасці з другога боку.

Усімі сакрэтамі гатавання цеста я з вамі падзялілася, а цяпер галоўны сакрэт пышных аладачак — ён хаваецца ў правільным смажанні.

1. Уважліва сачыце за агнём: калі нагрэў будзе аптымальным, аладачкі паспеюць добра падняцца, цалкам прапякуцца ўнутры і не ападуць пасля таго, як вы здымеце іх з агню. Калі нагрэў будзе недастатковым, аладкі слаба паднімуцца, а калі занадта моцным — падгараць, але не паспеюць прапячыся.

2. Таксама трэба прыстасавацца да сваёй патэльні. На кожнай патэльні аладкі атрымліваюцца рознымі — гэта залежыць ад матэрыялу, з якога яна зроблена, ад таўшчыні сценак.

Я расказала вам вельмі падрабязна пра ўсе тонкасці гатавання аладак, каб у вас абавязкова ўсё атрымалася, нават калі давядзецца ўпершыню іх гатаваць.

Аладачкі “Смачна, бюджэтна і хутка!”

Вам спатрэбіцца:

кефір — 0,5 л;  цукар — 3—4 ст.л.; соль — 1 ч.л.; мука — 2 шклянкі; сода — 1 ч.л.

Кефір, цукар, соль і муку старанна перамешваю, каб не засталося камячкоў. Даводжу да стану густой смятаны, дадаю соду. Выпякаю аладкі на добра разагрэтай патэльні.

Разбудзіце раніцай сваю сям’ю водарам свежых аладачак, згатаваных па гэтых рэцэптах. Усе будуць у захапленні!

Добрага настрою і смачна есці!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Мяса ў гаршчочках — бяспройгрышны варыянт

18.01.2020
Нездарма нашы бабулі раней усё гатавалі ў гліняным посудзе, бо і праўда, смак такой ежы значна больш яркі і пах духмяны… Эх, ужо гэтыя гаршчочкі!
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/myasa-u-garshchochkah-byasprojgryshny-varyyant/

Эх, ужо гэтыя гаршчочкі!

Па-першае, гаршчочкі вельмі сімпатычна глядзяцца, не сорамна па­даць гасцям. Па-другое, любую страву ў іх можна згатаваць за 2 гадзіны да прыходу гасцей, таму што ў гаршчочку яна доўга астывае.

Па-трэцяе, можна гатаваць без дабаўлення алею, што ніяк не адаб’ецца на смакавых вартасцях, але надасць карысці.

Па-чацвёртае, стравы атрымліваюцца асабліва смачнымі і наварыстымі, дазіраванымі, а гэта лепш, чым чэрпаць з чыгунка ці хто там у чым гатуе.

Адразу можна кожнаму, хто што есць — не есць, палажыць.

Па-пятае, стравы ў гаршчочках вельмі любяць дзеці, гэта надзвычайны выхад, калі дзіця дрэнна есць. У гаршчочкі можна пакласці мноства агародніны, якая літаральна растворыцца ў страве, і дзіця яе проста не заўважыць!

Тым, хто яшчэ не спрабаваў гата­ваць у гаршчочках, варта ведаць некалькі важных сакрэтаў.

Першы: керамічныя гаршчочкі з ежай варта ставіць толькі ў халодную духоўку і паступова награваць, каб тара не трэснула ад рэзкага перападу тэмператур.

Другі: перад выкарыстаннем гаршчочак даверху напаўняюць вадой і даюць паста­яць прыкладна гадзіну, затым ваду зліваюць і закладваюць прадукты. Лічыцца, што пасля такой працэдуры стравы будуць больш сакавітымі.

Трэці: замест керамічнай накрыўкі гаршчочак можна накрываць любым цестам. Гэты хрумсткі кавалачак надасць стравам пікантнасці, а яшчэ — заменіць хлеб.

  • Важная ўмова — памер гаршчочкаў. Аптымальны аб’ём — 0,5 літра. Гэтага дастаткова, каб наесціся, але не пераесці. Посуд павінен мець правільную форму і аднолькавую таўшчыню сценак. Інакш гаршчочкі могуць не вытрымаць награвання і лопнуць.
  • Выбірайце гаршчочкі з накрыўкамі. Такая камплектацыя дазволіць кантраляваць кансістэнцыю змесціва. Заліце кампаненты вадой, накрыйце — і атрымаецца густы, наварысты суп. Калі адкрыць накрыўку, вад­касць будзе актыўна выпарацца і на стол трапіць смажаніна.

Што пакласці ў гаршчочкі?

  • Для гаршчочкаў падыхо­дзяць інгрэдыенты, якія пераносяць доўгую цеплавую апрацоўку. У выдатную страву ператворацца мяса, рыба, агародніна, грыбы, рыс, гарох, фасоля, грэчка. Смела дадавайце сухафрукты: разынкі, чарнасліў, журавіны.
  • Хараство гатавання мяса ў гаршчочках у тым, што неабавязкова ­ўзважваць кампаненты і вымя­раць прапорцыі. Бярыце кожнага інгрэдыенту столькі, колькі возьме рука, і раўнамерна раскладвайце па гаршчочках. Нясмачнымі гэтыя стравы атрымацца не могуць!

Час гатаваць духмянае і сакавітае мяса ў гаршчочку.

Спачатку наразаю нятлустую свініну невялікімі кубікамі, прыпраўляю свежамолатым перцам і салю, даю крыху настояцца, затым укладваю на дно гаршчочкаў, шчыльна прыціскаючы пальцамі; другім слоем ідзе нарэзаная бульба; затым тонкі слой шынкі, нарэзанай маленькімі кубікамі, далей кладу памідоры, нарэзаныя кружочкамі, зверху — невялікі кавалачак сметанковага масла, цыбулю (паўкольцамі).

Усе слаі добра прымінаю.

У 0,5 літра цёплай вады разводжу спецыі, соль і заліваю ў гаршчочкі, пакуль вада не дойдзе да цыбулі; апошні слой — маянэз або смятана. Не ўся смятана падыходзіць, часам яна выцякае ўніз ад нагрэву, а вось маянэзны капялюшык застаецца.

Стаўлю гаршчочкі ў духоўку. Спачатку выстаўляю тэмпературу 200°С, праз 30 мінут зніжаю да 180°С, яшчэ праз паўгадзіны да 160°С і пакідаю так яшчэ на гадзіну.

Усяго 2 гадзіны — атрымліваецца заўсёды надзвычай смачна!

Свініна з бульбай і грыбамі

Інгрэдыенты на 4 гаршчочкі: 400 г свініны; соль і спецыі — на смак; 2 ст.л. алею; 1 цыбуліна; 200 г грыбоў; 8 невялікіх бульбін; 4 ст.л. вяршкоў; 8 ст.л. вады.

Гатаванне. Свініну наразаю на невялікія кавалачкі, салю і абсмажваю на 1 ст.л. алею на працягу 15 мінут. У другой патэльні ра­заграваю рэшткі алею, дадаю цыбулю, праз 5 мінут — грыбы, даводжу да гатоўнасці.

Раскладваю мяса, грыбную сумесь і нарэзаную кубікамі бульбу па гаршчочках. Дадаю соль і спецыі, змешваю. У кожны гаршчочак наліваю сталовую лыжку вяршкоў і дзве — вады. Запякаю без накрыўкі каля га­дзіны пры тэмпературы 200°С.

Другі варыянт

Бульбу нарэзаць буйнымі кубікамі і абсмажыць да прыгожай залацістай скарыначкі. Невялікімі кавалачкамі нарэзаць свініну, пасаліць, паперчыць, абсмажыць з абодвух бакоў на патэльні. Далей абсмажыць цыбулю, моркву і грыбы. Калі ўсё будзе гатова, інгрэдыенты скласці ў гаршчочак. Зверху палажыць нарэзаны на пласцінкі часнок.

Затым дадаць крыху грыбнога булёну і засыпаць цёртым сырам і маянэзам.

Паставіць гаршчочак у духоўку на 30 — 40 мінут пры тэмпературы 200°С.

Печань ялавічная са смятанай і цыбуляй

Інгрэдыенты на 5 порцый: печань — 700 г; смятана — 300 г; кетчуп — няпоўная сталовая лыжка; адна вялікая цыбуліна; адна невялікая морква; сметанковае масла — 40 г; зеляніна, соль, чорны перац і іншыя вострыя прыправы на смак.

Печань нарэзаць саломкай або кавалачкамі і некалькі мінут абсмажваць на сметанковым масле. Раскласці па гаршчочках, але не саліць, каб яна не была цвёрдая. Моркву пацерці на буйной тарцы, цыбулю нарэзаць паўколцамі і ўсё гэта крыху абсмажыць. Вылажыць на печань. Змяшаць смятану з кетчупам, пасаліць і паперчыць на смак, пасыпаць соус зелянінай, размяшаць і заліць у гаршчочкі. Накрыць керамічны посуд накрыўкай і адправіць у духоўку на 30 — 40 мінут.

Да печані згатаваць любы гарнір: пюрэ, грачаную, рысавую або пшанічную кашу, спагеці.

  • Трэба не забываць, што рознае мяса гатуецца розны час (напрыклад, ялавічына — 1,5 гадзіны, свініна — 1 га­дзіну, курыца — 30-40 мінут).

Скумбрыя з сырам і апенькамі (шампіньёнамі)

Інгрэдыенты на 5 порцый: скумбрыя — 500 г; цвёрды сыр — 100 г; грыбы  (апенькі або шампіньёны) — 400 г; вяршкі — 200 мл; цыбуля — 2 шт.; алей — 50 г; соль і перац на смак.

У гаршчочках добра гатаваць марскую рыбу: сёмгу, хека, мінтай, скумбрыю. Гэты рэцэпт падыдзе для любой рыбы.

Скумбрыю пачысціць і парэзаць на сярэднія кавалкі. Цыбулю і грыбы парэзаць на дробныя кавалачкі, абсмажыць на алеі. Рыбу і цыбулю з грыбамі раскласці ў гаршчочкі. Заліць вяршкамі, пасаліць, паперчыць — і ў духоўку. Страва павінна гатавацца ў гарачай духоўцы паўгадзіны, затым яе трэба выняць, пасыпаць цвёрдым сырам і зноў паставіць яшчэ на 10 мінут без накрыўкі. Такую рыбу можна падаваць з любым гарнірам.

Галоўны недахоп у тым, што гэтай смакаты пастаянна мала! Што б вы не згатавалі, смаката хутка знікне з гаршчочка!

Стравы, згатаваныя ў гаршчочках у духоўцы, выглядаюць арыгінальна і апетытна, маюць асаблівы смак і водар. Яны дораць адчуванне казкі і добрай утульнай даўніны, калі нашы прапрабабкі, якія не ведалі газавых і электрычных пліт, гатавалі ежу ў печы.

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Рэцэпты кухні каляднага посту

07.12.2019
Стравы, прыгатаваныя без расліннага алею
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/retsepty-kuhni-kalyadnaga-postu/

Салата з чарнаслівам

Дробна шаткую белакачанную капусту (чвэрць качана), пераціраю з соллю і цукрам (1 ст.л.), сок адціскаю. Ачышчаю ад костачак і наразаю загадзя замочаны (за 2—4 гадзіны) чарнасліў. Надзіраю на тарцы моркву і палову лімона, усё змешваю. Па жаданні ў салату можна дабавіць крыху кмену.

Салата з морквы з салёным агурком

800 г морквы, 2 салёныя агуркі, 200 г таматнага соку.

Зразаю тонкую скурку з салёных агуркоў, разразаю іх уздоўж напалам, калі насенне буйное, выдаляю яго. Наразаю агуркі на дробныя кубікі, заліваю таматным сокам, запраўляю перцам і даю
настаяцца. Моркву дро­бна крышу, заліваю прыгатаванай запраўкай і падаю на стол.

Капуста з грыбамі

500 г кіслай капусты, сухія белыя грыбы, 2 цыбуліны, 2 бульбіны, 1 морква, корань пятрушкі, 1 рэпа, 3 лаўровыя лісты, галоўка часнаку, 2 ст.л. сушанай крапівы, духмяны гарошак.

Вару грыбы, у бу­лён кідаю нарэзаную кубікамі бульбу, дробна крышу цыбуліны, кладу ў булён. Моркву, рэпу і пятрушку наразаю кружкамі і засыпаю ў каструлю. Кіслую капусту прамываю, адціскаю, пасля чаго апускаю ў кіпень. Знімаю каструлю з агню па гатоўнасці бульбы. Лаўровы ліст і духмяны перац кладу ў капусту разам з морквай. Расціскаю часнок у часночніцы і запраўляю капусту.

Белакачанная капуста з грыбамі

500 г капусты, 2—3 цыбуліны, 50 г сушаных грыбоў, сталовая лыжка мукі, сталовая лыжка сланечнікавага алею.

Разбіраю і шаткую лісце капусты. Грыбы адварваю ў невялікай колькасці вады. Калі яны даходзяць да паловы гатоўнасці, дробна наразаю. Потым дробна рэжу цыбулю. На дно чыгуннай каструлі наліваю крыху грыбнога адвару, калі адвар закіпіць, тушу дробна парэзаную цыбулю з парэзанай грубой часткай капуснага лісця, затым кладу ў каструлю тонкую частку нарэзанага лісця і тушу далей. Адстаўляю каструлю на край пліты, дабавіўшы чырвоны перац на смак. З грыбнога булёну, які застаўся, раблю падліўку бешамель, дабавіўшы ў адвар муку. Капусту з грыбамі выкладваю на талерку, абліваю падліўкай і пасыпаю зелянінай.

Соус бешамель

Шклянка агародніннага булёну, 2 ст.л. пшанічнай мукі, вострыя прыправы, лыжка расліннага алею.

У патэльні закіпяціць шклянку наварыстага агародніннага булёну, развесці муку ў кубку з цёплай вадой і тонкім струменьчыкам уліць у булён, які кіпіць на павольным агні. Памешваючы, варыць падліўку да таго моманту, калі яна загусне і з’явяцца асобныя бурбалкі — пачнецца кіпенне. Соус астудзіць, дабавіць вострыя прыправы.

Стравы, прыгатаваныя з раслінным алеем

Салата з буракоў з цыбуляй

3 вараныя буракі, 3 цыбуліны, 1—2 ст.л. таматнай пасты, раслінны алей для смажання, цукар, соль.

Надзіраю буракі на буйной тарцы. Цыбулю наразаю кольцамі і абсмажваю ў алеі. Змешваю буракі, цыбулю і таматную пасту. Кладу соль і цукар на смак.

Салата з фасолі з печаным бураком

Змешваю разам узятыя ў роўных долях звараную чырвоную фасоль, нарэзаны дробнымі кубікамі печаны бурак і кіслую капусту. Дабаўляю надзёрты на дробнай тарцы корань хрэну і дробна нарэзаную цыбулю (колькасць на свой смак), запраўляю салату сланечнікавым алеем, салю і пасыпаю молатым чорным перцам, дабаўляю крыху цукру. Падаю салату добра ахалоджанай. Па жаданні ў салату можна дабавіць ягады журавін.

Вінегрэт з агародніны

Адварваю ў злёгку падсоленай і падкісленай некалькімі кроплямі воцату ва­дзе нарэзаную кубікамі моркву (2—3 шт.), а пасля яе — бурак (1 шт.). Асобна адварваю ў падсоленай вадзе нарэзаную кубікамі бульбу. Агароднінныя адвары злучаю і захоўваю, нарэзаную агародніну адкідваю на друшляк, а затым змешваю з нарэзанымі дробнымі кубікамі салёнымі агуркамі (2 шт.), нарэзанай саломкай цыбуляй (2—3 галоўкі), кансерваваным зялёным гарошкам (250 г), разынкамі (2—3 ст.л.) і ачышчаным ад скуры і зерняў і нарэзаным кубікамі лімонам (1 шт.).

З агародніннага адвару, расліннага алею (1 шклянка), віна (1 шклянка), соку аднаго лімона, чорнага перцу (некалькі гарошын), сталовай гарчыцы (1ч.л.) і солі (на смак) гатую марынад і даводжу яго да кіпення.

Салату заліваю марынадам і вытрымліваю пад накрыўкай 30 мінут, пасля чаго раскладваю на талеркі.

Бульба з грыбамі

Парэзаную долькамі бульбу абсмажваю з цыбуляй. Калі бульба будзе амаль гатова, густа пасыпаю яе мукой і смажу да атрымання залацістай скарыначкі. Сушаныя грыбы адварваю, здрабняю, адвар працэджваю. Бульбу выкладваю горкай на глыбокую талерку, абкладваю грыбамі і паліваю падліўкай.

Для прыгатавання падліўкі 2,5 шклянкі грыбнога адвару кіпячу, уліваю ў яго тонкім струменьчыкам, увесь час памешваючы, 0,5 шклянкі халоднага адвару, змяшанага з мукой. Калі маса загусне, дабаўляю алей, расціснуты часнок з соллю і праграваю, не даводзячы да кіпення.

Бульбяныя галушкі

5 буйных бульбін, 2 ст.л. пшанічнай мукі, 2 цыбуліны, чырвоны молаты перац на смак.

Дзве бульбіны адварваю на пары, пасля чаго асцярожна здымаю шалупінне. Расціраю з пшанічнай мукой і абсмажанай цыбуляй. Цыбулю вельмі дробна рэжу і ўмешваю ў размятую бульбу. Пасыпаю чырвоным перцам. Тры астатнія бульбіны надзіраю на дробнай тарцы і ўмешваю ў прыгатаванае цеста. Усё старанна расціраю да атрымання эластычнай масы, затым дэсертнай лыжкай аддзяляю падоўжанай формы галушкі і апускаю іх у круты кіпень або агароднінны булён. Вымаю галушкі шумоўкай і акуратна перакладваю на талерку. Злёгку паліваю алеем і шчодра пасыпаю зелянінай.

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля Юшкевіч.
Фота аўтара.

свернуть

Мне ніяк не спіцца, пакуль на кухні мая піца

30.11.2019
Хачу падзяліцца рэцэптам прыгатавання ў духоўцы выдатнай піцы з каўбасой. Цеста атрымліваецца вельмі смачным, лёгка фармуецца. З гэтай колькасці цеста я выпякаю дзве піцы з тонкай асновай. З начынкай можна эксперыментаваць і падбіраць яе на свой густ (грыбы, рыба, агародніна).
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/mne-niyak-ne-spitstsa-pakul-na-kuhni-maya-pitsa/

Ах, якая ж яна апетытная, гэтая піца “Смачная”!

Інгрэдыенты:

• для цеста: мука — 350 г; дрожджы сухія — 7 г; цукар — 1 ч.л.; соль — 1 ч.л. (без горкі); вада цёплая — 240 мл; алей сланечнікавы — 50 мл;

• для начынкі: каўбаса (вяндліна) — 400 г; паляўнічыя каўбаскі — 2 шт.; сыр (мой любімы “Паўночны”) — 250—300 г; смятана — 2—3 ст.л.; таматная паста — 2—3 ст.л.

Для прыгатавання цеста для піцы змешваю прасеяную муку з соллю, цукрам і дражджамі, уліваю цёплую ваду, перамешваю. Потым дабаўляю сланечнікавы алей і вымешваю цеста да аднароднасці. Яно павінна атрымацца мяккім, але ў той жа час не ліпнуць да рук. Выкладваю цеста ў міску, накрываю ручніком і стаўлю ў цёплае месца на 40 хвілін.

За гэты час цеста павінна павялічыцца ў два разы.

У якасці начынкі для піцы выкарыстоўваю два віды каўбасы, сыр “Паўночны”, смятану і пасту. Сыр націраю на тарцы, каўбасу наразаю. Цеста, якое ўжо падышло, абмінаю, дзялю на дзве часткі. Раскачваю кожную частку цеста на стале, прысыпаю мукой, надаю яму круглую форму, выкладваю на пергамент. Зверху намазваю смятанай і таматнай пастай, выкладваю падрыхтаваную каўбасу, шчодра пасыпаю сырам.

Стаўлю ў загадзя разагрэтую да 180°С духоўку на 25—30 хвілін. “Смачную” піцу з каўбасой вымаю з духоўкі, падаю на стол гарачай, разрэзаўшы на кавалачкі.

Піца на лавашы “Моладзь ацэніць”

Піца на лавашы ў духоўцы — просты і смачны варыянт піцы ў дамашніх умовах.

Гэты рэцэпт мае дзве перавагі: па-першае, гатуецца хутка, па-другое, піца атрымліваецца незвычайна храбусткая і смачная.

Я разумею, што піца вельмі гучная назва для гэтай стравы, але хачу вас запэўніць, што яна будзе нашмат цікавейшай за тую, што прадаецца ў замарожаным выглядзе ў супермаркетах пад аналагічнай назвай.

Інгрэдыенты могуць быць разнастайныя, на ваш густ. Гэта могуць быць запасы з вашага халадзільніка.

Інгрэдыенты: гатовы армянскі тонкі лаваш — 1 упакоўка; 200 г каўбасы; 250—300 г сыру; памідоры — 2 штукі; на ваш густ — цыбуліна, маянэз, кетчуп.

Каўбасу і памідоры наразаю кружочкамі, дробна — цыбуліну, націраю на тарцы сыр і дзялю сырную масу на тры роўныя часткі. На змазаную алеем бляху кладу ліст лаваша, змазваю кетчупам і пасыпаю сырам. Затым другі ліст зноў пасыпаю сырам, трэці змазваю кетчупам, маянэзам (па жаданні). Затым кладу начынку: цыбулю, каўбасу, памідоры — і пасыпаю сырам. Выпякаю ў разагрэтай духоўцы пры 180°С
20—30 хвілін.

Калі ўжо мы закранулі тэму лаваша, паспрабуйце чыпсы з лаваша “Усё вельмі проста!”.

Інгрэдыенты: гатовы армянскі тонкі лаваш — 1 упакоўка; 1 пучок кропу; 2 зубчыкі часнаку; 4 ст.л. аліўкавага алею; перац, соль.

Дробна наразаю кроп, часнок прапускаю праз прэс, салю, перчу, дабаўляю аліўкавы алей, змешваю. Намазваю лаваш прыгатаванай сумессю, вострым нажом наразаю на кавалачкі (памер — па вашым жаданні). Награваю духоўку да 180°С, выкладваю кавалачкі лаваша на сухую бляху і стаўлю ў нагрэтую духоўку на 5—7 хвілін, перыядычна кантралюючы. Гатовыя чыпсы высыпаю ў вялікую талерку. Смачна есці!

Хрумсцікі з лаваша “Як жа гэта нам падабаецца!”

Нам спатрэбіцца: гатовы армянскі тонкі лаваш — 1 упакоўка; 3 ст.л. алею; 1 ч.л. прыправы (салодкая папрыка, соль, часнок).

Лаваш нарэзаць адвольна, заправіць, абсмажыць да залацістай скарыначкі на алеі, даць сцячы. Для салодкага варыянта замест часночнай прыправы гатовыя хрумсцікі можна пасыпаць цукровай пудрай.

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Солім сала і паляндвіцу

26.11.2019
Каб выбраць правільнае сала, лепш адправіцца на рынак або ў фермерскі магазін.У першую чаргу звярніце ўвагу на колер: ён павінен быць белым ці ружаватым, але абавязкова аднародным. Шкурка сала павінна быць тонкай, гладкай, без шчаціння і пажадана з таўром ветэрынарнага ўрача.
развернуть

Праткніце сала нажом, відэльцам ці запалкай. Калі яно пратыкаецца лёгка ці з невялікім супраціўленнем, прадукт заслугоўвае вашага адабрэння.

Пасля куплі сала варта прамыць праточнай вадой, добра абсушыць ручніком і па­чаць працэс прыгатавання.

Вы не ведаеце, як захаваць надоўга свіное сала? Выкарыстоўвайце засолку! Як саліць сала ў хатніх умовах, ведае не кожны. Аднак гэта вельмі просты працэс.

Бывае сухая засолка, саленне ў расоле, гарачая засолка.

З чым саліць сала? З соллю, часнаком, лаўровым лістом, кменам, насеннем кропу і нават з шалупіннем цыбулі і цукрам.

Пры засолцы не бойцеся перабраць з соллю. Галоўны плюс сала ў тым, што яно ўбярэ ў сябе столькі солі, колькі яму трэба.

Пры сухім метадзе кавалак абсыпаецца буйной соллю з дабаўленнем любых спецый або прыпраў, герметычна закрываецца і прыбіраецца на 5—7 дзён (залежыць ад велічыні і таўшчыні кавалкаў) у цёмнае халаднаватае месца або ў халадзільнік.

Вось так атрымліваецца хутка і смачна засаліць сала.

Саленне ў расоле праходзіць хутчэй — дастаткова 3—4 дзён. Спачатку падрыхтоўваецца салявы раствор. Ён астуджаецца да хатняй тэмпературы або выкарыстоўваецца гарачым. Затым кавалкі цалкам апускаюцца ў салёны раствор у халодным стане і вытрымліваюцца ў прахалодзе.

У выніку засоленыя кавалкі атрымліваюцца сакавітымі і мяккімі.

Пры засолцы гарачым метадам сала праварваецца ў расоле і вытрымліваецца на холадзе каля 24 гадзін.

Для расолу на 1 літр вады бяром 100 г солі буйнога памолу.

Для сухога салення на 1 кг сала — 150—200 г буйной солі.

Не бойцеся пакласці солі больш. Свіная мякаць не возьме ў сябе лішнюю соль, яна застанецца на паверхні і лёгка прыбярэцца пры неабходнасці.

Простая засолка сала. Самы хуткі і просты метад — сухая засолка — з буйной соллю. Гатовае сала атрымліваецца без усялякага прысмаку — чыста салёны смак.

Інгрэдыенты:

сырое свіное сала — 1 кг; буйная соль экстра — 150—200 г.

Сала апаласніце ў халаднаватай вадзе і вытрыце насуха. Нарэжце на даўгаватыя лустачкі і старанна абатрыце соллю.

Правільна саліць сала разам з соллю ў засолачнай тары. Шчыльна закрыйце накрыўкай тару. Прыбярыце на верхнюю паліцу халадзільніка або ў любое іншае халаднаватае зацемненае месца на 5—7 дзён.

Дастаўшы тару праз пэўны час, сала ачысціце ад лішняй солі і перакладзіце для захавання ў маразілку.

Ужываць яго смачна з простым чорным хлебам, цыбулькай ці часначком.

Паляндвіца — сыравэнджаны прадукт з мясной выразкі.

Якім бы добрым ні быў рэцэпт паляндвіцы ў хатніх умовах, смачная страва атрымаецца толькі ў тым выпадку, калі правільна выбраць філе. Мяса павінна быць абавязкова свежым. Праверыць гэта вельмі проста. Калі націс­нуць на яго, паверхня павінна вярнуць сваю форму цалкам. У нясвежым мясе няроўнасці могуць застацца.

Ну, вядома ж, добрае філе не мае дрэннага паху. Мяса рэкамендуецца браць ахалоджанае, але не замарожанае. З мяса абавязкова трэба выдаліць усе плеўкі, прожылкі, сухажыллі і лішні тлушч. Кавалак павінен быць роўным, гладкім і нятоўстым.

Далей разгледзім, як прыгатаваць паляндвіцу. Звычайна гэты працэс ажыццяўляецца ў два этапы.

Засолка паляндвіцы ў расоле

Бяром кілаграмовы кавалак філе. Калі ён тоўсты, то рэкамендуецца разрэзаць яго ўздоў­ж на дзве часткі. Гэта дазволіць паско­рыць працэс прасолкі і сушкі мяса.

Робім расол: даводзім да кіпення 1 л вады, дабаўляем 100 г солі, 5 г цукру.

Абавязкова трэба праварыць расол на працягу пяці хвілін і астудзіць. Заліваем ім нарэзанае філе і ставім яго ў халадзільнік на восем-дзесяць дзён.

Далей дастаём і кладзём пад цяжар. Лепш спачатку пакласці драўляны круг, а зверху — што-небудзь цяжкае. Гэта дазволіць выдаліць лішнюю вільгаць і пакінуць паверхню роўнай і гладкай. Усяго спатрэбіцца чатыры-пяць гадзін. Мяса старанна абсушыць і абкачаць у любімых спецыях.

Ідэальным варыянтам будзе спалучэнне чорнага і духмянага перцу, каляндры, кмену, мускатнага арэха ў роўных прапорцыях. Дабавіць крыху лаўровага ліста. Спецыі рэкамендуецца перамалоць у ступцы і старанна размеркаваць па паверхні філе. Пакласці мяса на кавалак марлі, закруціць і абвязаць яго вяроўкай.

Для таго каб мяса дайшло, яго трэба павесіць у халаднаватае (5—8°С) месца як мінімум на два тыдні. Але яно павінна абавязкова праветрывацца, інакш паляндвіца можа сапсавацца. Далей на сем-дзесяць дзён пакідаем у цёплым месцы. Напрыклад, можна падвесіць над газам. Вяленая паляндвіца гатова.

Добрага настрою і смачна есці!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Хітрыкі ад Анатольеўны

29.10.2019
Прабачце, калі ласка, паважаныя мужчыны, але ўсю гаспадарку і побыт у сям’і звычайна вядзе жанчына і вялікую частку свайго часу яна праводзіць на кухні. Напэўна, у кожнай гаспадыні ёсць свае маленькія сакрэты і хітрыкі, якімі яна карыстаецца, каб сэканоміць каштоўны час або зрабіць сваю каронную страву непаўторнай.
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/hitryki-ad-anatoleuny/

Жанчынкі! Скарыстайцеся спісам хітрыкаў ад Анатольеўны, якія дапамагаюць ёй адчуваць сябе на кухні як рыба ў вадзе.

  • Анатольеўна: нельга сыпаць спецыі са слоічка, у якім яны захоўваюцца, непасрэдна ў каструлю з кіпячай стравай — яны ж паглынуць вільгаць з пары і страцяць сваю якасць!
  • Калі Анатольеўне трэба хутка размякчыць кавалачак цвёрдага сметанковага масла, якое яна толькі што дастала з халадзільніка, яна проста налівае на хвіліну ў шклянку кіпень, а затым накрывае ёй масла.

Сакрэт баршчу ад Анатольеўны:

буракі для баршчу яна чысціць і варыць цалкам у булёне ўвесь час, пакуль варыцца булён. Затым мяса і бурак вымае, булён працэджвае і варыць б­оршч, як звычайна — толькі ў самым канцы гатавання вараныя буракі працірае на буйной тарцы, кладзе ва ўжо гатовы боршч. Дае закіпець і выключае. Смак асаблівы, а колер выдатны!

  • Капусту і боршч Анатольеўна робіць больш  насычанымі і смачнымі, калі ў іх варыць цэлую бульбіну, а затым расцірае. Расціраць трэба ў каструлі або ў патэльні з засмажкай.
  • Ніколі Анатольеўна не выкідвае сала пажоўклае, а прапускае яго праз мясарубку і захоўвае ў халадзільніку ў слоіку, а пры неабходнасці дадае ў капусту або боршч. Для гэтага расцірае часнок разам з салам у ступцы або кубку. Незвычайны смак забяспечаны. Вылівайце гэтую заправу ў боршч, калі ён ужо гатовы, размяшайце і адключыце агонь.
  • Вараную без лупіны бульбу Анатольеўна можа зрабіць белай без асаблівых намаганняў, проста яна дадае ў ваду крыху лімоннага соку.
  • А гэтая парада для аматараў агароднінных супоў, у якіх няма круп і бульбы. Анатольеўна, заправіўшы такі суп злёгку падсмажанай мукой, робіць яго больш густым і смачным!
  • Сакавітасць запечаных у духоўцы курыных крылаў Анатольеўна можа захаваць, калі перад гатаваннем націрае іх сумессю з кетчупу і смятаны, узятых у роўнай колькасці (смятану можна замяніць маянэзам, а кетчуп — аджыкай).
  • Смак варанай агародніны Ана­тольеўна паляпшае, дадаўшы ў каструлю два кавалачкі цукру.
  • А якія ў Анатольеўны адбіўныя!

Адбіўныя будуць сакавітымі і мяккімі, калі іх, добранька адбітыя, пасоленыя і падперчаныя, абмакнуць у наступную сумесь з абодвух бакоў: 1/2 шклянкі малака змяшаць з яйкам, пасаліць, паперчыць на смак (падыдзе і злёгку разведзены вадой падсолены маянэз). Скласці адбіўныя ў невялікую эмаліраваную ёмістасць, заліць рэшткамі сумесі і паставіць на ноч у халадзільнік. У халодным месцы ў такой сумесі сырое мяса можа захоўвацца да 5 дзён, не губляючы смакавых якасцей і не набываючы непрыемных пахаў.

І няпраўду кажуць,  што чым больш сапсаваны настрой, тым мякчэйшыя адбіўныя!

  • Часта яечня атрымліваецца плоскай і не вельмі апетытнай на выгляд. Анатольеўна адкрые вам адзін сакрэт: каб яечня была пышнай, трэба дадаць да яек 1—2 лыжкі халоднай вады і добранька ўзбіць масу!
  • Працэс наразання цыбулі ніхто не любіць, з-за таго што яе даволі цяжка ўтрымаць у руках. Але Анатольеўна ведае, што калі падчас чысткі цыбулі пакінуць хвосцікі (з боку пёраў), то цыбулю будзе наразаць значна хутчэй, трымаючы яе за гэтыя самыя хвосцікі. Потым іх можна проста выкінуць.
  • Вінегрэт гатуюць, мабыць, у кожнай сям’і. Гэтую карысную і смачную страву Анатольеўна робіць яшчэ смачнейшай і апетытнай, калі дадае ў яе адну сталовую лыжку малака і адну чайную лыжку цукру. Смак вінегрэту  становіцца вельмі мяккім і далікатным.
  • Каб рыс атрымаўся белым і рассыпістым, Анатольеўна за­сы­пае яго толькі ў кіпячую падсоленую ваду, дадаўшы некалькі кропель лімоннага соку або растворанай у вадзе лімоннай кіслаты, і не накрывае посуд, у якой варыцца рыс. Толькі ў гэтым выпадку ён захавае свой ідэальна белы колер.
  • Самыя смачныя катлеты, дранікі і іншыя стравы на аснове фаршу атрымліваюцца тады, калі Анатольеўна робіць фарш змяшаным. Напрыклад, да катлет дадае цёртую сырую бульбу, моркву, а ў дранікі кладзе цёрты сыр і гарчыцу.

Жанчынкі, аблягчайце жыццё і эканомце час! Спрашчайце гатаванне некаторых страў і скарачайце час, праведзены каля пліты.

Анатольеўна гарантуе — вашы стравы стануць яшчэ смачнейшымі, а родныя ад гэтага толькі больш шчаслівымі.

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Аматарам простай і смачнай ежы прысвячаецца

18.10.2019
Скумбрыя, або макрэль, — смачная і карысная рыба, колькасць амега-3, што ў ёй змяшчаецца, дапамагае прадухіліць інфаркт, атэрасклероз і іншыя хваробы. Не выключайце яе са свайго рацыёну.
развернуть

чhttps://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/amataram-prostaj-i-smachnaj-ezhy-prysvyachaetstsa/

“Скумбрыя-выручалачка”

Інгрэдыенты: вада — 1 л; соль — 1 ст.л.; цукар — 1 ст.л.; лаўровы ліст — 1 шт.; перац чорны гарошкам — 3 шт.; скумбрыя — 3 шт.

Cпачатку я ачышчаю рыбу. Раблю гэта, пакуль яна яшчэ падмарожаная. Зразаю ўсё лішняе з паверхні, выдаляю вантробы, мыю рыбу і рэжу на парцыённыя кавалкі. Усё гэта можна зрабіць загадзя, а можна — пакуль закіпае вада.

У кіпень кідаю па сталовай лыжцы солі і цукру, лаўровы ліст, перац.

Закладваю рыбу і пасля закіпання вару яе без накрыўкі на мінімальным агні не больш за 10 мінут.

Усё! Карысная рыбка без лішніх калорый гатова!

Можна выкарыстоўваць скумбрыю для гатавання іншых страў, можна падаваць з любым гарнірам, соусам, паліўшы сокам лімона, або проста так.

Гатуйце такую рыбку — атрымліваецца вельмі смачна, далікатна, духмяна. А галоўнае, гэты рэцэпт — выручалачка на выпадак, калі не хапае часу.

Наступны рэцэпт знаёмы нам з дзяцінства, але з гадамі ён зацёрся заморскімі штучкамі. Гэта рэцэпт з разраду “макарона па-флоцку”: і згатуе кожны, і спадабаецца ўсім.

Рыба атрымліваецца проста песня. Удалая як у гарачым выглядзе, так і ў халодным. Я гатую яе ў гарачаўстойлівым шкляным посудзе з накрыўкай ці ў пакеце для запякання. І не больш чым у два пласты.

“Натуральныя кансервы, і нічога шкоднага” — атрымліваецца смачна, а галоўнае — не трэба стаяць каля пліты.

Інгрэдыенты: скумбрыя — 2 шт.; морква — 1 шт.; цыбуля рэпчатая — 1 шт.;

алей — 1—2 ст.л.; перац духмяны (гарошкам) — 2 шт.; соль (на смак); ліст лаўровы — 1 шт.

Рыбу рэжу на парцыённыя кавалкі. Абіраю і надзіраю моркву, наразаю колцамі цыбулю. Чым больш дабавіць да рыбы цыбулі і морквы, тым смачней будзе.

Адпраўляю рыбу ў каструлю.

Выкладваю пластамі: морква — рыба — цыбуля — морква — рыба — цыбуля і г.д. Салю кожны слой, зверху кладу лаўровы ліст і пару гарошын духмянага перцу, паліваю 1—2 сталовымі лыжкамі алею (для дыетычнага варыянта можна і без алею).

Стаўлю ў духоўку. Гатую каля гадзіны пры 180 градусах.

У гарачым выгля­дзе рыба далікатная, а ў халодным — выдатна ўпісваецца ў салаты. Застаецца толькі творча падысці да трапезы і вырашыць, з якім гарнірам падаць.

Наступны рэцэпт здзіўляе простым выкананнем і  радуе смакам.

Інгрэдыенты для “Загарэлай спакусніцы”: цукар — 1,5 ст.л.; вада — 1 л; скумбрыя — 2—3 шт.; соль — 4 ст.л.; чай чорны — 2 ст.л.; шалупінне цыбулі — 2 жмені.

Скумбрыю размарожваю і патрашу. Гатую расол: змешваю ўсе інгрэдыенты (акрамя рыбы), даводжу да кіпення. Даю расолу астыць пад накрыўкай, працэджваю.

Рыбу выкладваю ў шкляны або эмаліраваны посуд, заліваю расолам, стаўлю на холад ці ў маразілку.

Праз 2—3 дні рыба гатова, толькі трэба некалькі разоў яе перавярнуць у расоле. Самае галоўнае для мяне, што тут няма ніякіх дабавак, кансервантаў.

У выніку атрымліваецца “загарэлая” (а-ля вэнджаная) рыба.

Гатавала я такую рыбу  і па-хуткаму, усяго за 1,5 сутак. Суткі патрымала ў расоле цэлай, а пасля разрэзала на філе і яшчэ на 12 гадзін апусціла ў расол.

Што рабіць далей з “Загарэлай спакусніцай” — вырашайце самі.

Усім аматарам салёненькага смачна есці!

Вельмі цікавы варыянт нарыхтоўкі на зіму — салат са скумбрыі і агародніны “Такой смакаты ў магазіне не купіш!”. 

У далейшым яго можна выкарыстоўваць па-рознаму, напрыклад, хутка і проста згатаваць смачны рыбны суп — неабходна будзе толькі дабавіць бульбу і ваду.

Такая страва цудоўна падыходзіць і для перакусу — кладу яе на хлеб і адразу забываю пра голад!

Інгрэдыенты: скумбрыя сярэдняя — 1 шт.; цыбуля — 1 шт.; морква — 1 шт.; памідоры — 5 шт.; соль — 1 ст.л.; перац гарошкам — 5 шт.; лаўровы ліст — 3 шт.; алей — 50 мл.; воцат сталовы (9%) — 30 мл; цукар — 3 ст.л.

Цыбулю наразаю дробнымі кубікамі або тонкай саломкай. Скумбрыю прамываю, адразаю галаву, дастаю вантробы і рэжу на маленькія кавалачкі.

Свежую моркву абіраю, мыю і надзіраю на буйнай або дробнай тарцы. Памідоры перакручваю ў пюрэ, папярэдне знімаю лупіну, паклаўшы памідоры ў кіпень на 3—4 мінуты.

У сатэйнік складваю нарэзаную агародніну, дадаю пюрэ з памідораў, соль, цукар, спецыі і алей. Тушу на слабым агні 15—20 мінут. Дадаю кавалачкі рыбы да агародніны і перыядычна памешваю ўсё лапаткай, тушу яшчэ 25 мінут, у канцы ўліваю воцат.

Складваю салат у стэрыльныя слоікі (зручна выкарыстоўваць ёмістасці аб’ёмам 500 мл), закручваю або закрываю стэрыльнымі накрыўкамі. Прыбіраю нарыхтоўку пад коўдру, а праз суткі хаваю на зіму ў халаднаватае цёмнае месца.

Такі салат выдатна захоўваецца да наступнага сезона свежай агародніны ці нават даўжэй.

Добрага настрою і смачна есці!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Развітальны пацалунак восені

26.09.2019
У кожным доме, у кожным халадзільніку зімой павінен стаяць слоік з салёнымі зялёнымі памідорамі. Зялёныя памідоры ў салёным выглядзе адрозніваюцца незвычайна пікантным смакам, многія іх любяць больш, чым салёныя агуркі. Салёныя зялёныя памідоры ўніверсальныя ў выкарыстанні. Яны добрыя і ў выглядзе закускі, з імі атрымліваюцца вельмі смачнымі і расольнік, і вінегрэт, і многія іншыя стравы. Існуюць розныя спосабы засолкі зялёных памідораў на зіму. Я раскажу пра адзін з іх, які не патрабуе шмат часу і асаблівых выдаткаў, а памідоры атрымліваюцца вельмі і вельмі смачнымі.
развернуть

Зялёныя салёныя памідоры “Вайсковыя з пярчынкай!”

Для гатавання памідораў на зіму спатрэбіцца: памідоры зялёныя; часнок; перац востры — на смак (або без яго); перац балгарскі салодкі — 3 шт. , зеляніна пятрушкі.

Для расолу: вада халодная — 1 літр, соль — 2 ст.л.

Гатуем. Спачатку падрыхтую зялёныя памідоры, хвосцікі адарву, памыю. Падрыхтую зеляніну, часнок і востры перац. У чысты слоік на дно пакладу салодкі балгарскі перац, часнок, трохі зеляніны, потым — зялёныя памідоры, паўтару слаі. Я дадаю невялікі кавалачак вострага перцу, без насення (насенне надае асаблівую горыч і вастрыню). І такім чынам напаўняю слоік. Гатую расол. Для гэтага налью ў міску халодную ваду, дадам соль, размяшаю як след, каб соль растварылася, а асадак застаўся на дне, акуратна пералью расол у слоік з памідорамі. Вады наліць столькі, каб памідоры былі цалкам пакрытыя. Бяру шчыльную поліэтыленавую накрыўку, награваю яе ў гарачай вадзе і накрываю слоік. Салёныя зялёныя памідоры “Вайсковыя з пярчынкай!” гатовы, і іх можна прыбраць на захоўванне да зімы. Захоўвацца такія памідоры павінны ў прахалодным месцы (склепе ці халадзільніку). Праз 30 дзён памідоры будуць гатовы да ўжывання.

Таксама абавязкова зрабіце памідоры ў жэле “Шыкоўныя”.

Марынаваныя або свежыя — гэта яркая і незвычайная закуска. Зімой замарынаваныя памідоркі ў жэле “Шыкоўныя” парадуюць вас і вашых блізкіх сакавітым колерам і пікантным смакам. Гэтая закуска ўнясе прыемную разнастайнасць у ваша меню і дапаможа накрыць стол да прыёму гасцей. Гатуецца вельмі хутка, а смак — пальчыкі абліжаш! Увесь сакрэт — у марынадзе.

Інгрэдыенты: памідоры — 1 кг; цыбуля — 2 шт.; перац салодкі — 1 шт.; часнок — 4 зубчыкі; зеляніна пятрушкі — 1 пучок.

Для марынаду: перац духмяны гарошкам — 6 шт.; перац чорны гарошкам — 9 шт.; жэлацін — 25 г; вада — 1 л + 50 мл (для растварэння жэлаціну); соль — 25 г; цукар — 75 г; воцат 9% — 50 мл.

Папярэдне заліваю жэлацін 50 мл халоднай кіпячонай вады, размешваю і пакідаю на час, указаны ў інструкцыі, каб жэлацін набрыняў (калі выкарыстоўваеце хуткарастваральны жэлацін, то пакідаць для набухання не трэба).

Мыю пятрушку і заліваю кіпнем на 3 мінуты. Разразаю памідоры, выдаляючы месца мацавання пладаножкі. Цыбулю наразаю паўкольцамі. На кожны слоічак бяру па палове цыбуліны. Салодкі перац чышчу ад насення і перагародак, рэжу саломкай. Слоікі мыю з содай і абдаю кіпнем.

На дно кожнага слоіка кладу па два зубкі часнаку.

Пачынаю ўкладваць у слоікі ў любым парадку: зеляніна, цыбуля, памідоры і перац, чаргуючы іх.

Гатую марынад: у 1 л вады дадаю соль, цукар, перац гарошкам. 3 мінуты даю пакіпець. Выключаю марынад, дадаю воцат, жэлацін і старанна перамешваю.

Заліваю памідоры, дадаючы перац з марынаду ў слоікі, якія пасля, прыкрыўшы накрыўкамі, стаўлю ў каструлю з цёплай вадой (вада павінна даходзіць да плечыкаў). На дно абавязкова кладу ручнічок і стэрылізую 15 мінут з моманту закіпання. Закатваю слоікі. Пераварочваю і даю цалкам астыць пад цёплай коўдрай.

Перад падачай ахалоджваю “Шыкоўныя” памідоркі ў халадзільніку каля 8 гадзін, каб атрымаць жэле.

“Неверагодная смаката” — леча з балгарскага салодкага перцу

Інгрэдыенты: 4 кг памідораў; 3 кг перцу салодкага; 1 шклянка алею; 1 шклянка цукру; 2 ст.л. солі; 2 ст.л. воцату сталовага 9%.

Памідоры прапускаю праз мясарубку, тушу з соллю 30 мінут, затым дадаю цукар і алей.

Падрыхтаваны перац рэжу буйнымі кавалачкамі, дадаю да памідораў, тушу яшчэ 20 мінут. За 5 мінут да гатоўнасці дадаю воцат.

Леча раскласці ў слоікі, закатаць.

Смачна есці і смачнай зімы вам!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара

свернуть

“Мільён руж” ад Анатольеўны

17.09.2019
Першае і самае галоўнае — цеста не любіць негатыву! Таму — думкі толькі пазітыўныя, настрой добры, ніякай старонняй мітусні.
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/milyon-ruzh-ad-anatoleuny/

“Ружачкі” ад Анатольеўны!

Страва сапраўды ўражвае сваёй практычнасцю. За адносна невялікі час можна напячы цэлую місу гэтых “кветачак”, якія, акрамя таго, што самі па сабе з’яўляюцца закускай, дадаткова могуць выконваць і эстэтычную функцыю ўпрыгажэння на стале.

Такія незвычайныя “ружачкі”, згатаваныя са слоенага цеста, з тонкімі лустачкамі вэнджанай каўбаскі, якую, у прынцыпе, можна замяніць на вяндліну, выклікаюць захапленне і ў дарослых, і ў дзяцей.

Інгрэдыенты:

1. Цеста слоенае 500 г;

2. Каўбаса вэнджаная 400 г;

3. Кетчуп або таматная паста 3 ст.л.;

4. Крыху мукі для раскачвання.

Гатаванне:

1. Слоенае цеста размарожваю, рэжу на тры часткі і кожную злёгку раскачваю ў адным кірунку, пасыпаючы мукой. Цеста рэжу на палоскі шырынёй каля 2 см.

2. Каўбаску наразаю тонкімі кружочкамі, а затым яшчэ напалову. Цеста змазваю невялікай колькасцю кетчупа. Выкладваю на палоску цеста каўбаску, але адзін канец пакідаю свабодным; згортваю палоскі цеста ў рулецік, злёгку намочваю вадой месца шва і старанна замацоўваю канец. Ледзь-ледзь пасыпаю каўбаску сырам, каб яшчэ лепш змацаваць!

Выкладваю “ружачкі” на форму ці бляху, высцеленую паперай для выпечкі. Стаўлю гатовыя вырабы выпякацца ў разагрэтую да 220 градусаў духоўку да лёгкай скарыначкі (прыкладна 20 хвілін).

Усё геніяльнае проста. З даступных прадуктаў атрымліваецца “мільён” чырвоных руж, прычым — ядомых і смачных!

Слоеныя палачкі з сырам і вяленымі памідорамі  “Выкрутасы” — выдатны пачастунак для дзяцей. А дарослым яны спадабаюцца ў якасці дапаўнення да асноўнай стравы або з арыгінальнай падліўкай. Калі ў вас у маразілцы ёсць гатовае цеста, справа застанецца за малым.

Паспрабуйце ж, якія яны смачныя — “Выкрутасы”!

Духоўку папярэдне разаграваю да 220 градусаў. Жаўток злёгку ўзбіваю. Слоенае цеста раскачваю, прамазваю ўсю паверхню жаўтком. Сыр “Паўночны” (мой любімы) націраю на буйной тарцы і раўнамерна выкладваю на цеста, зверху пасыпаю вяленымі памідорамі. Складаю цеста напалову і злёгку ўшчыльняю рукамі, пасля наразаю на палоскі шырынёй паўтара-два сантыметры.

Бляху змазваю  сметанковым маслам, кожную палоску цеста закручваю спіраллю і выкладаю на бляху. Змазваю кожную спіральку пакінутым жаўтком, а затым папярэдне размякчаным сметанковым маслам. Выпякаю ў разагрэтай духоўцы 7—10 хвілін.

Смачна есці!

Рэцэпт настолькі просты і ў той жа час пакідае такі прастор для фантазіі і эксперыментаў, што гэтыя “Выкрутасы” ніколі не надакучваюць!

Анатольеўна дзе падслухала, дзе падглядзела і  ўзяла на аловак шмат чаго пра сакрэты слоенага цеста. А як жа! Можа, каму таксама  спатрэбіцца!

  • Чаму асядае закрыты пірог пасля таго, як вы дасталі яго з духоўкі? Гэта адбываецца таму, што ў закрытым пірагу няма куды дзявацца гарачаму паветру, яно і падымае верхнюю скарыначку цеста. А калі вы пірог з духоўкі вымаеце, паветра ў ім астывае і скарыначка асядае. Каб гэтага не было, перад выпечкай зрабіце на паверхні цеста праколы відэльцам.
  • Слоенае цеста трэба раскачваць толькі ў адным кірунку. Чым большая колькасць слаёў  — тым вышэй паднімецца гатовы корж.
  • Куплёнае слоенае цеста раю разрэзаць напалову або купіць  два каржы і пакласці на адзін корж кавалак масла або маргарыну, зверху — другі пласт і раскачаць. Потым скласці яшчэ раз і зноў раскачаць. Скласці і паставіць на холад. Потым раскачаць, як трэба, насекчы ў некалькіх месцах ві­дэльцам і выпякаць. Чым больш разоў складаем, тым больш слаёў атрымаецца!
  • Дадаванне ў цеста гарэлкі (можна каньяку або рому) таксама робяць вырабы больш пышнымі і смачнымі.
  • Гатовае слоенае цеста трэба наразаць вострым нажом, каб не змінаць край цеста. Таўшчыня гатовага пласта для выпечкі складае ад 4,5 да 8 мм, у залежнасці ад выгляду вырабу.
  • Перад выпечкай вырабаў са слоенага цеста бляху трэба апырскаць халоднай вадой.
  • Выпякаць вырабы са слоенага цеста трэба пры тэмпературы не ніжэй 220 градусаў, інакш з вырабаў выцякае масла, адпаведна гатовыя вырабы атрымліваюцца сухімі і з малой колькасцю слаёў.
  • Пасыпаць мукой паверхню пры раскачванні трэба толькі для таго, каб цеста лёгка аддзялялася ад паверхні  стала. Калі мукі шмат, вырабы з яго дрэнна паднімуцца.
  • Першыя 5—7 хвілін духоўку адкрываць НЕЛЬГА!

P.S: Аб карысці рыбы гаварыць не даводзіцца.  У рацыёне яна мусіць быць абавязкова. Мяне ў апошні час цягне на скумбрыю, напэўна, не хапае гэтага праславутага “амега-3”.  Люблю гэтую рыбку — смачную і, зноў жа, карысную! Так-так! А яшчэ бюджэтную! Не заўсёды можна сабе дазволіць дарагія гатункі, а скумбрыя — выдатная альтэрнатыва!

Гатуем разам?

Добрага настрою і смачна есці!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Юшка ад Анатольеўны

03.09.2019
У канцы жніўня — пачатку верасня надыходзіць цудоўная рыбацкая пара. Лешч і плотка, акуні, галавень і язь, судак стабільна хапаюць прынады. Вось і мы з сябрамі выбраліся на Нёман, каб парыбачыць і адпачыць.
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/yushka-ad-anatoleuny/

Пакуль галоўны спецыяліст па лоўлі расстаўляе вуды (5, нам больш і не трэба), астатнія ўладкоўваюцца на стаянцы (вогні­шча, мангал, месца для збору смецця, палаткі, навес ад дажджу, хала­дзільнік на прыродзе).

Вы не ведаеце, як арганізаваць прыродны халадзільнік? Анатольеўна навучыць! Самы просты варыянт вырабу халадзільніка на прыродзе — гэта глыбокая яма. Капаем яе глыбінёй ад 60 да 80 см і выкладваем туды прадукты ў поліэтыленавых пакетах — яны не даюць прадуктам судакранацца з зямлёй, і закрываем яму папярэдне знятым дзірваном. Нават у гарачы дзень зямля не пра­граваецца і тэмпература ў ёй дазваляе прадуктам захоўвацца.

А я пакуль гатую хуткія перакусы — марынаваную бульбачку “Хачуха” на грылі.

Інгрэдыенты: бульба; 100 мл вады; 4 ст.л. аліўкавага алею; 1 ст.л. папрыкі; соль, молаты чорны перац — на смак; 1 сярэдні зубок часнаку. Загадзя дома добра прамываю бульбу (не абіраю!), наразаю кружкамі шырынёй прыкладна 1 см. Змешваю ваду, алей, спецыі і здроблены часнок. Выкладваю бульбу ў марынад. Пакуль едзем на месца рыбалкі, бульба марынуецца. Застаецца толькі абсмажыць “Хачуху” на грылі па 4—6 мінут з кожнага боку.

Залатыя пачаткі “Дабаўкі! Было мала!”

Інгрэдыенты: некалькі кукурузных пачаткаў (па колькасці рыбакоў); некалькі сталовых лыжак аліўкавага алею; 4 ст.л. сметанковага масла; 1/4 пучка пятрушкі; некалькі галінак свежага чабару і шалфею; соль — на смак. Змазваю кукурузу алеем, абсмажваю на грылі, часта пераварочваючы, 15—20 мінут да з’яўлення на пачатках залаціста-карычневых плям. Змешваю алей, здробленыя травы, соль і націраю гэтым гатовую кукурузу.

Шашлычкі з сала і чорнага хлеба “Сала з хлебам есці — сілу мець”

Нанізваю сала на шампуры, чаргуючы з чорным хлебам (раю пачы­наць і заканчваць салам). Моцна прыціскаць кавалкі адзін да аднаго не варта. Гатуем на мангале да гатоўнасці прадуктаў, круцім шампур, каб сала раўнамерна падсмажылася з усіх бакоў.

Перакус гатовы! Самыя галодныя ўжо могуць каштаваць. Смачна есці!

Усе ў чаканні: якім будзе ўлоў? Чым парадуе гэты раз бацька Нёман?

Асабліва гэта хвалюе мяне. З чаго будзе юшка ад Анатольеўны?

  • Юшка — гарачая вадкая страва з насычанага рыбнага, абавязкова клейкага булёну, з невялікай колькасцю агародніны і розным наборам прыпраў і спецый.

Рыбацкая фартуна гэтым вечарам з намі. Гатую!

Спатрэбіцца: 8 літраў вады, рыба дробная (на гэты раз акунькі), рыба буйная (лешч — 1,5 кг), замест рыбы высакароднай — курыныя грудкі (1 шт.) з прыроднага хала­дзільніка, 12 бульбін, 6 цыбулін, гарэлка — 50 г, лідская прыправа “Смесь пряностей для ухи “Рыбацкая” — 4 пакеты.

Першы булён.

Бяру дробную рыбу, патрашу, выцягваю жабры, прамываю, кладу ў марлю і вару пасля закіпання 15 мінут. Затым рыбу дастаю.

  • Чым слабейшы агонь пад кацялком, тым менш разварваюцца прадукты.

Другі булён.

Чышчу цыбулю і кладу цэлай у булён, вару мінут 15. Тым часам па­трашу буйную рыбу (ляшча), выцягваю жабры і прамываю, рэжу на буйныя кавалкі, кладу ў марлю і дадаю да агародніны. Вару 15 мінут, дастаю цыбулю і, прабачце, выкідваю яе. Затым вару яшчэ 15 мінут. Дастаю рыбу з булёну, чышчу ад скуркі і костак, размінаю відэльцам у кашу, якую потым кладу ў булён у канцы гатавання юшкі.

  • Аказваецца, калі свежую патрашоную і прамытую рыбу пасаліць і пакінуць салёнай паляжаць некаторы час, потым, нават калі варыць яе вельмі доўга, порцыі не разбурацца.

Трэці булён.

Бяру замест рыбы высакароднай курыныя грудкі, рэжу на парцыённыя кавалкі памерам прыкладна 2 на 3 см (на адну порцыю юшкі кладу 2—3 кавалачкі грудак). Чышчу бульбу, рэжу буйнымі кавалкамі і разам з грудкамі закладваю ў булён, дабаўляю ў пачатку 3 пакеты прыправы для юшкі. Вару, пакуль бульба і грудкі не будуць гатовы, мінут 40.

  • Калі вада выпарылася, даліваю гарачай вады, але ні ў якім разе не халоднай.

У канцы гатавання закладваю рыбу з другога булёну і ўліваю гарэлку. Каштую (магчыма, дабаўлю яшчэ пакецік прыправы для юшкі). Зеляніна дадаецца кожным індывідуальна на смак.

  • Час кулінарнай апрацоўкі рыбы — не менш за 1—2 гадзіны.

Вось такая яна, юшка ад Анатольеўны “па-пятрэвіцку”.

Канечне, усё атрымліваецца вельмі смачным, бо гатуецца з добрай энергетыкай і ў добрым настроі.

Хто кажа, што надыходзіць сумная восень замест сонечнага лета?

Многія з нецярпеннем чакаюць пачатку новага сезона, каб нарэшце далучыцца да захапляючых вандровак, з ціхім “паляваннем” на цудоўных лясных жыхароў — грыбоў. Ана­тольеўна ў іх ліку!

Смачна есці!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Кабачковае лета

22.08.2019
У самым разгары сезон агародніны. Сёння я прапаную папрацаваць з кабачкамі. Аддаю перавагу гатунку “ананасавыя”. Выглядаюць гэтыя кабачкі намнога прывабней астатніх (на мой погляд), мякаць у іх больш сакавітая, скурка ярка-жоўтая, мякаць цёмна-аранжавая, вельмі шчыльная, захоўвае гэтую якасць і пры тэрмаапрацоўцы, не губляючы колеру. Менавіта такі гатунак падыходзіць для разнастайных хатніх нарыхтовак. Я падабрала для вас такія рэцэпты, па якіх больш за ўсё люблю гатаваць сама. Анатольеўна ж гарантуе!
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/kabachkovae-leta/

Многія гаспадыні часта гатуюць на снеданне аладкі. А чаму б не зрабіць іх з кабачкоў?! Яны ж вельмі сытныя, смачныя і хутка гатуюцца!

Аладкі кабачковыя “Ранішнія”

Інгрэдыенты: малады кабачок — 2 шт.,  мука — 150 г, яйкі — 3 шт., сыр — 100 г, цыбуля — 1 шт., вараная каўбаса ці сасіскі — 100 гр., кроп — невялікі пучок, соль, перац — на смак. Просты, па-летняму актуальны спосаб.

Нарэжце дробнымі кубікамі каўбасу, сыр надзярыце на тарцы, дробна нарэжце зеляніну. Кабачок  таксама надзярыце на бурачнай тарцы. Усё складзіце ў міску, дадайце яйкі, соль і перац. Добранька размяшайце і дадайце муку. Яшчэ раз старанна змяшайце ў адзіную масу — і на патэльню выпякаць! Смачныя — з полымя з жару, са смятанкай і халодныя.

Кабачкі па-бразільску ад Анатольеўны

3 кг кабачкоў, пакрышаныя на квадрацікі 2х2 см заліць вадой (1,5 літра) і 2 сталовымі лыжкамі лімоннай кіслаты. Пакінуць на 12 гадзін настойвацца, зліць ваду, дабавіць 1 кг цукру і 2 бутэлечкі ананасавага араматызатару. Масу давесці да кіпення, раскласці ў паўлітровыя слоічкі і стэрылізаваць 10 хвілін. Закатаць, перакуліць.

Фаршыраваныя кабачкі можна разглядаць як страву для сямейнага абеду ці вячэры або ў якасці ўрачыстай закускі для падачы на стол у святочны дзень.

Лодачкі кабачковыя, запечаныя ў духоўцы

З раніцы запякаю ў кулінарным рукаве свіную рульку і язык (націраю перцам, соллю, гарчыцай — марыную з вечара); выпякаю, наразаю, непрыгожыя кавалачкі падыдуць для фаршу ў кабачковыя лодачкі.

Кабачок (па памеры не даўжэйшы за бляху) — 1 шт., памідоры — 4 шт., агуркі — 2 шт., 2 перцы, 2 морквы, алей — 2 ст.л., смятана — 2 ст.л., сыр — 100 г.

Чысцім кабачок. Рэжам удоўж і вымаем асяродак, прысальваем і выкладваем 2 атрыманыя лодачкі на агароднінную падушку (яе рыхтуем з агародніны, алею, солі). Папярэдне прыгатаваны фарш выкладваем у лодачкі.

Змазваем смятанай верх фаршу і лодачкі і адпраўляем у разагрэтую да 200°С духоўку на 50 хвілін. Амаль перад гатоўнасцю пасыплем сырам.

 Вось такая прыгажосць у выніку атрымаецца.

Шарлотка па-бразільску ад Анатольеўны

 4 буйныя курыныя яйкі, 1 шклянка цукру, 1 шклянка мукі (мерная —  250 г) і слоічак кабачкоў па-бразільску. Сакрэт шарлоткі зусім не ў прадуктах і не ва ўменні гатаваць, а ў маленькай хітрасці.

Пачынаем, як звычайна, з узбівання яек. Працягваючы ўзбіванне, дадаём цукар і даводзім да крэмавага колеру. І толькі пасля гэтага дадаём муку і працягваем узбіваць да стану цягучай цякучасці. Цеста павінна стаць як мага больш светлым. У гэтым і ёсць сакрэт гатавання…

Форму засцілаю пергаментнай паперай, на яе выкладваю кабачкі па-бразільску і заліваю цестам. Цесту трэба даць крыху часу на запаўненне пустэч паміж кабачкамі. Выпякаем. Смачна есці!

Я памятаю, што абяцала навучыць варыць юшку ад Анатольўны “па-пятрэвіцку”. Чакайце! Заўтра на рыбалку!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть

Анатольеўна гарантуе!

17.08.2019
Жнівень. Зусім хутка скончыцца лета, але пара шашлычкоў, нават не пабаюся сказаць па-моднаму — барбекю (з мясца, рыбы, агародніны — для кожнага на яго густ), ніколі не скончыцца!
развернуть

https://hatka.ng-press.by/damashnyaya-enciklapediya/anatoleuna-garantue/

Я не мясцовая, але ўжо амаль трыццаць гадоў пражыла ў вёсцы, а зараз аграгарадку, Пятрэвічы Навагрудскага раёна. Замужам, маю дваіх дарослых дзяцей (дачушку і сынка), а зараз траіх — сын ажаніўся. Працую бібліятэкарам у мясцовай школе, і не сакрэт — чытаю “Настаўніцкую газету”.  Пятрэвічы сталі малой радзімай для маіх дзяцей, якія жывуць у Навагрудку і Мінску. Як толькі з’яўляецца свабодная хвілінка, ляцяць мае дзеткі дадому, у Пятрэвічы. Ну а мы разам з бацькам з радасцю сустракаем іх!

Дык пра што я?! Сустракаю іх смачнай ядой. Ядой ад матулі.

Чацвер. Заўтра, у пятніцу, вечарам дзеткі збяруцца дома, у Пятрэвічах.

Жнівень. Зусім хутка скончыцца лета, але пара шашлычкоў, нават не пабаюся сказаць па-моднаму — барбекю (з мясца, рыбы, агародніны — для кожнага на яго густ), ніколі не скончыцца!

Давайце разам падрыхтуемся!

Першае: трэба запасціся якаснымі прадуктамі:

мясам — кавалак кумпяка (салка каб сантыметра 1,5 было) —  кілаграма 1,5;

курынай грудкай — 700 г, салам — 500 г (для каўбасак); скумбрыяй — 3 штукі, а маладой бульбачкі, кабачкоў, памідораў, агуркоў і рознага зяленіва на агародзе ўжо хапае. Не забудзьце пра лідскую прыправу (яна падыдзе і да каўбасак, і да шашлыкоў).

Марыную мяса на шашлык за суткі, каб добра настаялася. Наразаю на сярэднія кавалкі, каб амаль на кожным атрымалася палоска сала, на шампурах гэта будзе выглядаць прыхожа, а шашлычок не атрымаецца сухім. Тры вялікія цыбуліны дзяру на тарцы і дабаўляю да мяса, крыху салю, дабаўляю прыправу для шашлыка (чытай склад); вымешваю — дабаўляю алей, стаўлю ў хала­дзільнік да вечара пятніцы! І смачна есці!

 Маласольныя агуркі рыхтую ў чацвер: наразаю 1 кг агуркоў, часнок — зубкоў 6, кроп, 2 сталовыя лыжкі солі, заліваю на суткі ў закрыты кантэйнер літрам любой мінеральнай вады з газам. Хрусцець будуць — Анатольеўна гарантуе!

Час каўбасак! Спачатку працую з курынай грудкай, салам. Наразаю, дабаўляю прыправы; вымешваю, салю, пракручваю на буйную рашотку, пастаяць гадзіны дзве (набяруцца смаку) — і ў кішку. Атрымаецца каля 10 маленькіх каўбасак (у пятніцу зранку адвару, астуджу, а ў вечары на шампурах абсмажу!).

Рыбу рыхтую за гадзіны дзве да гатавання (размарожваю, разбіраю на філе, салю і пасыпаю свежамолатым перцам — на рашотцы спырсну сокам лімона).

Як забыць пра маладую бульбачку? Адварваю ў салёнай вадзе амаль да гатоўнасці, асту­джаю — і на патэльню разам з цыбуляй з шашлыка. Усё гэта гатую на мангале.

Кабачкі рыхтую, як і рыбу, за гадзіны дзве. У кантэйнер наразаю круглякі па сантыметры, часначок, соль, перац, алей. Марынуйцеся!

Замарылася! Абы дзеткі не замарыліся смакату есці!

Усё — час не чакае, бацька мангал распальвае, дзеткі едуць!

Ай-ёй, амаль забылася! У пятніцу раніцай смажу до-о-обры стос звычайных тонкіх бліноў! У кожнай гаспадынькі ёсць свой сакрэт бліноў! Вечарам выкладваю імі пасудзіну для гатовых шашлыкоў — і гэта, я вам скажу, смаката! Вы ж разумееце, што нарыхтовак хапае на ўсе выхадныя.

Запіць можна — і трэба! — халодным бярозавым сокам з галінкай чорнай парэчкі. Смачна есці!..

Другім разам навучу варыць юшку ад Анатольеўны “па-пятрэвіцку”. Дай бог, на Нёман збяруся, на рыбалку!

Смачна есці!

З павагай і любоўю, Анатольеўна.

Наталля ЮШКЕВІЧ.
Фота аўтара.

свернуть